Het is eind oktober en er is weer bijna een jaar om, een bewogen jaar wel weer. Met enorm veel mooie fijne momenten.
Natuurlijk de nieuwjaarsborrel met de fijne buren uit de straat 🙂 altijd gezellig om elkaar weer eens te spreken. Wat dat betreft kan ik niet anders zeggen…de move naar deze straat heeft me goed gedaan :-).
Uitgaan wat nu een beetje op een lager pitje is komen te staan. Op zich niet erg want ik doe nog steeds leuke fijne dingen.
De vakantie in Arcen was super tof, mooie omgeving om fijn tot rust te komen. Hierbij heb ik wel een note voor mezelf bij gezet. De vakanties zijn van mij…:-) Noteert vast in agenda..mss iets om een spreuk van in huis te hangen/maken zoiets :-).
De voorbereiding voor weer een vakantie naar France met mijn verjaardag…zo blij dat ik die gedaan heb, Reims, Epernay, Chateau de Vicomte onder Parijs ok ok het was een stukkie om. De aankomst in Blois fantastisch gewoon soms sta ik stil bij hoe het was en hoe het nu is …Blois had op dat moment een hoog tranendal gehalte…ik heb er de tijd voor genomen…
Door naar Amboise en de omgeving van kastelen 🙂 mooi weer geen moment heb ik me verveeld, zien, gesprekken me verwonderen en verbazen over zinnen als “rolstoel toegankelijk” en grintpaden grote trappen en geen liften :-).
Terugrijden aan een stuk vanuit Amboise naar Lelystad…volgend jaar boek ik niks, ik zie wel waar ik een hotel vind :-).
De zomer buurt BBQ ook waanzinnig gezellig…
De kerst bij het tuincentrum in Duiven met mijn beneden buurvrouw en haar dametje van 2 jaar een bijzonder leuke ontspannen middag met veel lachen :-). Dat zijn dingen die mij blij maken …die maken dat het leven goed en fijn is.
Op naar de oudejaarsborrel…nog even te gaan..waarbij sommige dingen even een schaduw werpen..maar he…ik kan het en doe het gewoon…
Morgen oh morgen krijg ik een dagcursus Excel bijzonder toch wel na zoveel jaar…
2019 al met al een jaar waarin de harde randen van rouw vervagen, dat er momenten zijn die alles loshalen, soms is een woord een zin genoeg om me even terug te werpen …maar nog steeds dankbaar dat mijn papa zei: “Ga langs de makelaar en ga kleiner wonen en zorg dat je geniet …”. Dankbaar dat mijn mama zei: “Erna heeft nog een leven voor zich, die moet nog leven..”.
Dank voor de tijd die we samen hadden…op het eind van het jaar sta ik stil en proost op de tijd van leven.
Liefs E.
