Het is herfst, de blaadjes vallen ik hou van de herfst. Ik hou van de regen en van de bossen die dan heerlijk ruiken, de honden die op je af rennen…mij maakt het niet uit alles kan in de was en je wordt vanzelf onder de douche wel weer warm. Ondanks dat alles ..de fijne wollen deken op de bank, de mooie series of films is er soms iets wat ik mis.
Jij hoor ik je denken mis jij iets?? Je gaat uit zeg je, je gaat uit eten, je hebt het leven lief…ja klopt en toevallig vandaag kwam er een herinnering voorbij op facebook van mijn papa van 3 jaar terug. Mijn papa die me leerde het leven weer lief te hebben. Ik ben mijn papa daar zo intens dankbaar voor en gelukkig deel ik dat ook met mensen die zich in mijn comfort zone bevinden :-).
Maar wat mis je dan…ik mis wel eens een klankbord, een arm een schouder de puurheid van liefde in al zijn facetten. Ja dat kan ik missen, om vervolgens een aanvaring tussen 2 liefdes te zien zomaar ergens en voor mijn gevoel “om niks”…dan denk ik juist..fijn geen gedoe om me heen…
Herfst is de aanloop naar kerst en weer een jaar bijna voorbij …12 weken tot kerst..dit jaar ga ik nergens heen, maak ik het makkelijk en dwaal ik door een bos ergens…wellicht een leuk feestje..iets met lief zijn maar dan anders 🙂
Zo maar woorden uit mijn hoofd….en toch ook niet zomaar…..geen idee mijn vingers tikken als vanzelf de zinnen weg..mijn rustpunt is schrijven vanuit een te vol hoofd.
‘t Werkt..de liefde …een spinsel zomaar…weggetikt in luttele minuten…
