Ik dacht dat ze weg waren…de beren, maar soms heel soms zijn ze er nog.
Inmiddels weet ik dat ik er zelf alleen iets aan kan doen, dus toch maar een A4 tje gepakt lekker ouderwets omdat het voor mij nog steeds werkt. Opschrijven, waar en wanneer signaleerde ik het, deed ik er niks mee, maar vroeg me wel af….zoveel vragen maar geen antwoorden en dan ineens, kristalliseren zich zaken uit.
Zoals de nieuwe fiets, waarom een nieuwe, de andere was goed, ja hoor maar ik vergat even naar mijn hoofd en hart te luisteren, dat je als je in Lelystad wilt fietsen…je een enorme conditie moet hebben of inderdaad een fiets met iets. Had je geen motor rijles kunnen nemen is me al eens gevraagd…:-). Mijn familie heb ik heilig moeten beloven nooit op een motor te gaan rijden hoeveel vrijheid het ook moge geven. Immers de putdeksels waren ontelbaar in Hengelo zo ook het aantal keren dat ik gevallen ben met een brommer..Nee de 112 synchroon mee laten rijden was ook al geen optie ;-).
Dus nu een fiets met accu….ik ga fietsen en genieten en me niet verontschuldigen “leeftijd” of iets anders….genieten staat op één bij me en als dat impliceert dat ik een e-bike fiets prima 🙂 ik kan er mee leven.
De bruggen ..ze worden appeltje eitje ehhh denk ik dan maar 🙂
Geweldige uitvinding zo een elektrische fiets. Ik doe nu veel meer op de fiets, waar ik voorheen de auto voor nam. Ben lekker buiten, in beweging. En inderdaad, bruggen en heuvels, soepeltjes naar boven zonder gehijg en gesteun en gezweet.