Notice: spl_autoload_register(): Argument #2 ($do_throw) has been ignored, spl_autoload_register() will always throw in /var/www/vhosts/ernaschrijft.nl/httpdocs/wp-content/plugins/google-publisher/ClassAutoloader.php on line 27

Notice: Function _load_textdomain_just_in_time was called incorrectly. Translation loading for the subscribe2 domain was triggered too early. This is usually an indicator for some code in the plugin or theme running too early. Translations should be loaded at the init action or later. Please see Debugging in WordPress for more information. (This message was added in version 6.7.0.) in /var/www/vhosts/ernaschrijft.nl/httpdocs/wp-includes/functions.php on line 6114

Notice: Function _load_textdomain_just_in_time was called incorrectly. Translation loading for the wemail domain was triggered too early. This is usually an indicator for some code in the plugin or theme running too early. Translations should be loaded at the init action or later. Please see Debugging in WordPress for more information. (This message was added in version 6.7.0.) in /var/www/vhosts/ernaschrijft.nl/httpdocs/wp-includes/functions.php on line 6114
Blog – schrijfmomenten

Genieten, dat kun jij wel….

webfind

Zomaar een zin, ergens vorige week die me in een chatgesprek werd toebedeeld.

Mijn antwoord: “dat heb ik mezelf wel geleerd”.

Deze zin zette me tot nadenken. Nadenken wanneer ik daarmee ben begonnen om weer te genieten en het tot levensgenieter te brengen.

Beginnen in 2017 alles daarvoor bestond uit zorgen, zorgen om en voor zorg en me vooral zorgen maken over de zorg van mijn beide ouders.

Het is Januari 2017 dat ik voor het laatst de zin zei in het ziekenhuis, omdat men niet wilde geloven dat het met mijn vader niet goed ging…de zin der zinnen: “Kom pap dan gaan we naar de dijk rijden eraf en dan zoeken ze het allemaal maar uit”. Op dat moment besloot men dat mijn vader toch maar moest blijven en er een WMO consulente moest komen. Die kwam, zag en overzag alles en toen mijn vader zei:  “ Om mij hoeven jullie je geen zorgen te maken ik ga toch dood, maar daar zit iemand waar ik me wel heel ernstig zorgen over maak”. Let op mijn dochter ik kan het niet meer van deze afstand. De WMO mevrouw keek me aan alsof ze door me heen keek, mijn vader moest een klein stukje lopen, ze had genoeg gezien”. Nou zegt pap, dit was wel heel kort he ….hoop dat ze iets kunnen doen…ga je straks langs mam? Ja pap dat doe ik zeker.

Buiten in de veiligheid van mijn auto kwamen tranen…dikke tranen.  Zucht, rug recht adem en uit, je kunt het nog even langs mam en dan naar huis. Tja de een in het ziekenhuis, de ander in een verzorgingstehuis en met beiden ging het echt niet goed.

’s Avonds thuis, adem in en uit, iets eten en slapen morgen werken. Tussen alle spagaten door.

Mijn vader is kort daarna in maart overleden en mijn moeder in april. Drie weken na elkaar zoals mijn moeder al lachend voorspeld had.

2017 het jaar van verhuizen , inhuizen, uitruimen, huis verkopen en appartement kopen. ’t Was het jaar van kracht en adem in en uit….en tranen veel tranen.

2018 ik zag op tegen de datums dat beiden het leven lieten…ze zeggen wel eens dat je hele blauwdruk en DNA veranderd. Ik besloot in maart een huisje te huren bij  https://www.landal.nl/parken/duc-de-brabant#filter:eyJzIjoiMyJ9al. Vanuit deze plek een deel van de wereld weer herontdekt, want 7 jaar zorgen en daarnaast werken in een steeds kleinere wereld laat echt wel sporen na.

Met trillende knietjes deed ik het inchecken maar t werd gezien door de receptioniste. Ze waren echt lief, ook de mensen die achter me stonden. In het huisje aangekomen stond het zweet op mijn rug en was ik bekaf. Ik vermoed dat dit het moment was waarop ik besloten heb, me nooit meer aan iemand te committeren en puur voor genieten gaan in het leven.

Hoe zwaar het was al die jaren laat zich ook vangen in een angst, de dijk van Lelystad en het water links en rechts. Net als alle sommen in mijn hoofd wat als je x km per uur rijd en dan t stuur naar rechts gooit…..Nooit meer heb ik die momenten, zelfs niet als ik zomaar op een richel beland, door anderen, doordat men woorden verdraaid die ik never zal zeggen…immers ik kan veel maar ik kan niet kijken in de hoofden van anderen.

Ik leef mijn leven, en dat is genieten van soms veel en soms van de kleine geluksmomentjes zoals vandaag in Genk de waanzinnige kerstetalage van Valentino chocolatier, waar een mooi gesprek plaatsvond over de kosten van de ornamenten en dat je foto’s in je hoofd maakt en die gedachten en foto’s kan niemand je afpakken.

** Dit is een beroemde uitspraak van Edith Eger : “Niemand kan je gedachten van je afpakken”. **

Dit jaar was met alle kosten van de tandarts mijn duurste jaar ever, een knappe e-bike verder, de tandarts ed. kosten bakken geld, maar ik heb nog in geen enkel jaar na het overlijden van mijn ouders zo genoten als afgelopen jaar.

Geniet vandaag, want morgen is niemand  beloofd ongeacht je status, religie of leeftijd.

Liefs E.

Share Button

Gedachten,,,

Aan de erven van .......

Soms nemen je gedachten je mee naar zo een dag uit het verleden. Vandaag was zo een dag, 1 telefoongesprek over post ontvangen van iemand die je dierbaar was en is. Het gesprek haalde iets in me naar boven waarvan ik had gedacht dat ik het allang een plek had gegeven. Niks blijkt minder waar en wat wel een waarheid is, is dat je ingehaald kunt worden door het verleden in het heden.

Twee maal in mijn leven maakte ik het mee.

De eerste keer jaren geleden, we hadden met de familie net de crematie van mijn Oma gehad en waren nog aan het napraten over alles toen de telefoon ging. Een ons welbekende bank, een medewerker aan de lijn, die belde. Hij was op zoek naar Mevr. S. Enigszins verrast zei ik: “waarvoor belt u”.. nou zei de man, we willen mevrouw graag een lening aanbieden. Mijn oma was destijds ruim de 80 gepasseerd , us ik vroeg in mijn naïviteit :”hebt u naar de geboortedatum gekeken”, waarop ik een ontwijkend antwoord kreeg, Dus dan maar hard gezegd: “Ik denk dat mijn Oma dit waanzinnig fijn zou hebben gevonden maar we hebben haar net gecremeerd”. Hierop begon de jongeman te stotteren. Ik heb de hoorn op de haak gelegd. Jazeker, we hadden destijds een toetsentelefoon met een hoorn. Een dag later werd er een bos bloemen bezorgd met een excuusbrief van de bank.

Vandaag nog zo een moment….nog steeds stil dat een zin zoveel emoties en gedachtes teweeg kunnen brengen.

Vandaag zomaar een gesprek, iemand die al de overlijdensakte had gemaild als bewijs om iets sluitend te maken, had nog een keer een brief op de deurmat gekregen. In mijn hoofd herkende ik de stem aan de telefoon, mijn lichaam verstarde en blokkeerde. Alle zeilen bijzetten niemand hoeft te weten wat dit met me doet. Ik geloof dat dat aardig is gelukt.

Even doorbijten tot ik in de auto naar huis rijd, ik neem de afrit en draai linksaf richting het surfstrand. Klik de auto dicht en loop naar de kant…ik kijk naar het water en sta stil bij de woorden: Aan de erven van….2017 , ontving ik die post en nog vele malen dat jaar…Aan de erven van, een paar woordjes die je doen beseffen dat het meer impact heeft dan alleen die woorden. Een tijd, een episode of meerdere decennia en diverse ups en ongelooflijk veel downs…..ze komen niet terug en zullen er nooit meer zijn.

Een zin en ik was terug in de tijd….mijn tranen vonden hun weg…huilen is het ultieme schoonmaakmiddel van je ziel en hart , daarnaast lucht het op…was het dat ene zinnetje. Nee er zat iets meer bij, iets wat ik zo graag uit mijn register wil verbannen maar t lukt soms maar ten dele….Nooit goed genoeg, maar vandaag was ik de betere versie van mezelf in alles wat ik gedaan heb.

Dus naast de emoties ook iets anders….lekker gekookt en deze blog weggezet.

Gedachtes mogen zijn, het zegt iets over jouw….tranen en huilen mag. Ik mag dat van mezelf maar er nooit meer zo in verdrinken als destijds met alle downs…

Liefs E.

Share Button

Lezing…

WensAmbulance Gelderland

Een jaar woon ik nu in Putten. Ik voel me er thuis en prettig. Na een fijne kapper https://ehhairline.nl/ waar ik met plezier kom, een goede sfeer is daarbij echt wel bepalend 🙂 en ehhh nee ik kom er niet wekelijks dat zou weer te veel van het goede zijn ;-). De noodzakelijke huisarts en tandarts,…ben ik sinds kort ook lid geworden van de bibliotheek voor die boeken die ik wel wil lezen maar niet allemaal in de boekenkast hoef te hebben.

Daarnaast is een stukje netwerken ook belangrijk, tja en dan beland je op de site van https://vrouwenvannu.nl/provincies/gelderland/. De mensen zullen deze organisatie beter kennen van vroeger als “de bond van plattelandsvrouwen”, maar dan in een redelijk modern jasje. Ze organiseren veel aan uitjes, fietstochten er gaan regelmatig mensen op ziekenbezoek. En 1 x per maand is er een avond voor leden met een lezing. Zo ook mijn eerste keer afgelopen maand. De vorige gemist door mijn vakantie.

De lezing dit keer ging over de Stichting Veluwse Wensambulance , hierover meer op hun website: https://www.veluwsewensambulance.nl/.

De presentatie en lezing werden gegeven door 2 dames, die zowel als chauffeur en de andere dame als fotografe van de dag vaak meegaan met de wens.

Vaak hoor je de naam, ik lees ze bijvoorbeeld op het zakelijke platform https://nl.linkedin.com/. De lezing werd verzorgd met een presentatie geheel in PowerPoint opgezet. Wat velen niet weten of wisten is dat een wens uitgevoerd als een wenscliënt alleen nog maar liggend vervoerd kan worden. Dat er aan familie een kleine groep meekan. Dat er voor de rit ruim een uur een check up is van de ambulance, want alles moet onderweg goed gaan tijdens de rit, en dat na de dag er ook de nodige schoonmaak gedaan moet worden.

Wordt het betaald, nee dit is een vrijwillige basis en op giften en donaties draaiend fenomeen. De beelden van de presentatie hadden op iedereen een uitwerking. Niet alleen bij de toehoorders maar ook zeker bij de dames die hun woordje deden.

Er was gelegenheid tot het stellen van vragen welke ook met liefde en soms met emoties beantwoord werden. Emoties en een wens deze woorden gaan gelijk op in deze stichting. Immers elke wens die uitgevoerd wordt, daarvan weet je dat het leven eindigend is en dat het zomaar de laatste rit kan worden. Emoties van families van tranen tot aan tranen geroerd ook deze avond.

Ik vond het een bijzondere avond in meerdere opzichten en ja als ik al niet zoveel gedaan zou hebben met mijn ouders en alles wat daarbij is komen kijken met de gele taxi’s met blauwe zwaailichten, dan zou ik best iets voor de stichting willen doen.

Voor nu blijft mijn bijdrage even bij een storting van een gift en nadenken of ik iets kan doen voor al die vrijwilligers van deze stichting die zoveel goeds doet voor zoveel families en hun dierbaren.

Wil jij als lezer ook een gift of donatie doen dat kan via een donatie https://www.veluwsewensambulance.nl/help-mee/ of via een nalatenschap zoals de wensambulance het zelf op de site omschrijft als “Voortleven in de wens van een ander”. Deze link vind je als je deze link volgt: https://www.veluwsewensambulance.nl/nalaten/ en ja je kun ook vriend worden van de wensambulance dat vindt je ook op hun site.

Oh ja en je kunt natuurlijk ook vrijwilliger worden. Ze hebben diverse functies ook deze informatie staat op de site.

Tevens kun je hen uitnodigen voor een spreekbeurt of een presentatie bij je eigen organisatie. Neem cash geld mee om te doneren in de mini wensambulance want zonder deze giften is een wens mogelijk maken onmogelijk. En laten we eerlijk zijn de wens van een ander kan zomaar morgen jou leven zijn….hoe fijn is het dan dat er iets mogelijk is wat je zelf voor onmogelijk had gehouden.

Met liefde geblogd, nadat ik gevraagd had of het mocht en of ik gegeven van de site mocht gebruiken. Ik hoop dat mijn blog bijdraagt aan de giften hoe klein ook, want kleine bedragen maken ook veel waarde bij elkaar.

Liefs E.

Share Button

Trots…

pica by me MK

Vandaag is het een dag dat ik denk, wat zou mijn vader trots zijn geweest op me. Met name op het traject wat ik in ben gegaan met de tandarts https://www.tandartsputten.nl/ waar oog was voor alle details, mogelijkheden en wat oh zo belangrijk was…de ontstekingen die zich bevonden in mijn bovenkaak, waar je op geen enkele manier meer bij kon komen, immers alle kanalen waren al volgestort met cement jaren terug toen de kronen zijn gezet.

Het lijkt gister dat ik naast mijn vader zat op de stoel, die maandagmiddag in maart 2017, zijn hand vasthoudend en pratend over vakanties, cruisen en de tandarts. Cruisen is waarschijnlijk nu nog niet mijn ding, echter de tandarts was ik na de vorige verhuizing niet geheel vergeten, maar hey luisterende tandartsen zijn een unicum geloof ik zo langzamerhand. Dus pap, dit keer heb ik aangegeven wat ik wenste of het kon? ik zat met gierende zenuwen in de stoel. Tot de tandarts Ja zei…en ik dacht nu , dit keer ga ik het doen want he….het leek wel of iedereen mooie tanden mocht hebben…behalve als je Erna heet…en dat deed al tig keer heel veel pijn.

Een lang traject van wortelkanaalbehandelingen, opbouwen, wegbranden en freezen ( ja echt je leest het goed) van huilen bij de verdovingen en blij zijn met nieuw opgebouwde kiezen. Eten werd weer fijn, en dan realiseer je je hoe lang je eigenlijk bepaalde dingen niet meer kon eten, om te noemen een hard stokbrood, nootjes en lekker vlees. Eigenlijk gewoon het normale leven…..tenenkrommende en tranen trekkend he….Ja dat vond en vind ik dus ook.

De laatste dat is geweest afgelopen wpensdag, de verdoving was afzien, het trekken van 4 tanden ging snel, het frame werd geplaats..uch is het al gebeurd?????….er zaten ontstekingen, en eigenlijk was de enige vraag van de tandarts “gebruikt u bloedverdunners” nee ik gebruik geen medicatie…toch zette deze zin me weer aan het denken…immers ooit zat ik bij de artsen in het AMC met mijn moeder, er was een kruiswaarde bepaling gedaan en die was niet goed. Alle vragen kon ik met ja beantwoorden …scary ja maar ik heb toen al besloten “welke meerwaarde heeft het voor mij om te weten” …niks nada nul . Dus nu ook niet.

Rustig aan naar huis, auto geparkeerd en met paracetamol naar bed. Drinken veel drinken, water met een smaakje, het smaakje koop ik bijmhttps://www.bolerolimonadewinkel.nl/nl/ , zodat de verdoving snel uit mijn lijf is. Vla, Slagroomvla en Yoghurt met aardbeitjes en perzik, zijn mijn vriendjes…echter pijn heb ik niet gehad, wel naweeën van de verdoving (redelijk normaal weet ik uit ervaring).

Inmiddels heb ik gister rul gebakken gehakt met spinazie a la crème op en vandaag een saucijzenbroodje.. iedere dag gaat het een stukje beter. Voor volgende week maar yoghurt met muesli gehaald van https://www.zuivelhoeve.nl/assortiment/ van die 1 persoons bakjes, daar kan ik t wel mee doen naast zacht fruit voor tussendoor.

De winst lieve papa is dat ik weer durf te lachen. De eerste foto was gemaakt…echter een opm. van iemand deed me beseffen dat pijn voor iedereen een andere lading heeft. Dus foto verwijderd, het maakt mij niet minder trots…ik heb het dit keer alleen gedaan…alle dates bij de tandarts, waar ik altijd met iedereen mee ga…ik deed het gewoon alleen want tja papa net als Oma Dien altijd zei..”zie könnt better niks vroagn want ze wilt er altied wat veur terugge”….Vragen is in die zin ook niet mijn sterkste kant….

My live, my journey, dit keer kostte het uren, verlofdagen, bakken geld en onbetaald verlof….maar de glimlach zoals ik eruit zag voor ik de kronen kreeg…is onbetaalbaar :-)…happy lady aan deze kant…

Wat’s next ? ik ben goed zo, er hoeft niks verspijkerd of veranderd te worden…..op naar de volgende vakantie 🙂 waar dan ook…en pap ik merk t soms dat je meereist …met mij gaat het goed…ik volg mijn hart, neem beslissingen uit mijn hart…mijn hart weet de weg…

Pap deze is voor jou….wat had ik je graag trombone willen horen spelen….soms zou ik nog wel eens memorylane willen lopen met je,,, soms mis ik het delen en praten met je ……blaast een zoen naar de hemel

Glenn Miller – In The Mood [HQ] (youtube.com)

Share Button

Van fulltime naar een 32- urige werkweek…

webfind

Ik had deze geschreven, echter door een bug was deze helaas niet geplaatst, dus bij deze 🙂

In mijn nieuwe baan ben ik begonnen om 32 uur te werken. Het is nu mijn tweede weekend en ik moet zeggen het is best even wennen. Altijd werkte ik fulltime, ah ja ook 38 uur en 36 uur maar dat voelde toch anders dan nu de 32 uur en elke vrijdag vrij.

Afgelopen weekend realiseerde ik me dat het voelde als een korte vakantie :-). Ik was afgelopen vrijdag wel vroeg wakker en vatte het plan op een dagje Duitsland te doen, echter het weer zat niet mee, dus plannen omgegooid en ben ik naar Arnhem/Duiven gereden.

Nu weet iedereen wel dat ik een groot fan ben van https://loods5.nl/ , vaak ga ik naar Zaandam echter in in Duiven zit deze winkel op een terrein met meerdere winkels 🙂 zoals de https://www.ikea.com/nl/nl/ en een fantastische https://www.intratuinduiven.nl/ waar ook altijd een mooie kerstshow is. Naast deze winkels zijn er Woon express Duiven – Bezoek onze woonwinkel Duiven en er naast https://www.montel.nl/afspraak-maken/

Overal gekeken echter de bank niet gevonden die ik zoek, naast kleur is de uitvoering zeker belangrijk. Ik hou van hoge armleuningen, dan kun je goed wegkruipen in een hoekje om een boek te lezen of net die ene spannende film. Dus dat zoeken naar een bank doe ik nog even door :-). Tot het “klik” zegt, en ja ik heb een fijne Montel bank …dus zit niet op een kratje :-).

Daarnaast zit ook de https://www.mediamarkt.nl/nl/store/mediamarkt-duiven-1381?utm_medium=seo-places%20link en aangezien mijn elektrische tandenborstel krr krr en tssss zei …ook maar een nieuwe gescoord. Uit de IO serie, en wow wat een verschil zeg… zo blij mee.

Vandaag ook maar een bezoek gebracht aan Specsavers Lelystad, een andere vestiging vond het opzoeken van mijn gegevens maar lastig lastig….dus tja dan maar halen in Lelystad. Twee brillen voor de prijs van een. Dus een gewone bril en zonnebril zodat het autorijden ook veilig is en blijft en ik een reserve bril in de auto heb. Veel mensen weten dit niet :

Een reservebril of –lenzen in de auto is verplicht in de landen Duitsland, Frankrijk, Portugal, Spanje, Oostenrijk en Zwitserland. Heb je dit niet geregeld als je bijvoorbeeld op vakantie gaat? Dan riskeer je een boete én gevaarlijke verkeerssituaties bij plotseling slecht zicht.

Dus ook vandaag heb ik een super dag gehad en ben ik met een bos bloemen via mijn “zussie” en haar gezin naar huis gereden. Blij en uitgerust……

Bloemen, witte rozen met gras ertussen ….afgelopen zondag was het vaderdag…mijn vader hield van bloemen met een twist….aangezien de rest van de bloemen, tegenviel werden het witte rozen.

Vaderdag…t blijft een dag waarop ik je meer mis dan ik kan zeggen in woorden…echter denk ik nog vaak terug aan al die avonden dat mam bij het Concertgebouw in Hengelo werkte en wij de Peter Alexandershow keken…..de muziek die je zo lief had…deze is voor jou 💕.

Peter Alexander – Operettenmelodien (1964) (youtube.com)

Share Button

Punt of komma…

Vanmorgen realiseerde ik me dat ik zelden komma´s zit. Nee niet in zinnen maar op het pad van het leven.

Als ik terugkijk op mijn vertrek uit Twente en alle keren dat ik mijn koffers pakte om me ergens anders te settelen, zit er geen komma in maar een punt. Een punt, simpel een rondje beetje vetgedrukt als jet het op papier ziet. Punten hebben zelden een tekening zo ook heeft mijn punt geen tekening, maar wel dezelfde betekenis als een ´deur dicht doen´ een deur die zelden meer geopend wordt, of pas na geruime tijd. Dan volgt er een punt komma, een opening in mijn hart en hoofd, of het dan weer een komma wordt? Dat weet ik zelf soms pas na een verloop van tijd.

De tijd kristalliseert dat uit, vreemd dat dit me nog niet eerder is opgevallen. Dat tijd wonden heelt weet ik al heel lang, misschien is helen niet het juiste woord, maar de scherpe randen gaan eraf en pleisters vergaan op dat smalle stukje na wat herinnert aan dat ene moment.

Na 35 jaar Lelystad heb ik een deur gesloten en ben verhuisd naar Putten. Natuurlijk ben ik wel in Lelystad omdat simpelweg mijn zelfgekozen familie er woont 😊, de zus die ik nooit had en waar ik best blij mee ben. Het delen, elkaar steunen zijn belangrijk voor me.

Gister gebeurde er iets waar ik verder niet op in ga omdat het buiten me staat, echter de persoon die ik graag mag en met wie ik fijne goede gesprekken heb met dito avonden, had slecht nieuws gehad. Met deze persoon heb ik een bijzondere vriendschap. Toch is er na dat ene whatsapp bericht in mij iets veranderd, als er verdriet is , je alleen bent en op een vriendelijk gebaar, immers vrienden steunen elkaar, heel duidelijk een zin begint met ”Nee…”dan raak je mijn hart op een manier die je misschien niet hebt gewild. Echter zoals mijn vader ooit zei : “gedane zaken keren niet om”. Waar ik zo vaak een komma zette want…het is zo fijn en leuk die avonden…realiseer ik me nu dat ik een punt zet.

Waarom? Je mag op mij hart dansen maar als je mijn ziel raakt….dan kan ik niet anders dan een punt zetten.

Vannacht heb ik de punt gezet in mijn droom, er ligt een weg voor me, heel duidelijk een pad wat mijn pad is en van niemand anders….Gek dat sommige dingen zo duidelijk zijn.

Alles heeft een reden, mijn reden `ik kies wederom voor mezelf, mijn eigen geluk en mijn eigen pad.

Zacht trek ik de deur dicht in mijn hart…soms is het beter zo.

Liefs E.

Share Button

Aftellen….

Nog tot 17 mei a.s. werk ik in Lelystad in het kantoor met het meest fantastische uitzicht ever. Een kantoor wat ´s winters koud is, zomers zo warm dat je bijna in een bikini zou kunnen werken 😉 en met storm beweegt het kantoor met de wind mee. Zeeziek ja t zou zomaar kunnen gebeuren.

Naast dit aftellen is het ook een soort van afscheid van de stad waar ik 35 jaar lief en leed heb gedeeld. Waar geluk en verdriet naast elkaar stonden. Waar gebonden en vrijheid mijn grootste zorg was naast zorgen om en voor zorg.

Een echt afscheid is het niet want mijn zelf gekozen familie woont er, de leukste man die ik ken woont er 🙂 en sommige vrienden blijven vrienden om mee uit eten te gaan :-). Dus zal ik er echt wel meer dan eens zijn.

En toch voelt het of ik de laatste koffer heb ingepakt en opgeborgen. Het is goed zo…weggaan op alle vlakken. Al een tijd geleden heb ik besloten dat niemand mijn leven gaat regisseren, dat kan ik zelf. Dus ook in de baan. Tot vrijdag 17 mei ben ik nog werkzaam in Lelystad, dan een korte vakantie en op naar een baan in Amersfoort.

Een van de geluksmomentjes is wel dat ik vier dagen ga werken en de vrijdag vrij ben. Een cadeau aan mezelf, omdat na 45 jaar full time werken het tijd wordt voor een stukje me-time. Waar anderen kinderen en zorgverlof kregen heb ik al die uren opgevangen bij elke werkgever.

Nu wil ik graag in t voorjaar en in September, mijn verjaardag vier ik zelf wel met een kadootje en een etentje ergens in een mooi land, zolang ik er maar met de auto kan komen :-).

Dus nog even en mijn eerste vakantie komt eraan, wederom Frankrijk, beginnen in mijn favoriete overnachting Ibis hotel in Reims en van daar uit richting Lyon want die stad wil ik graag bekijken. Wellicht nog een overnachting in Nuits St. Georges in de buurt van Beaune.

Gelukkig ben ik nog een paar dagen vrij voor ik vertrek dus kan ik even mijn hoofd resetten en leegmaken.

Dus weet je nog een goed boek, dan hoor ik het graag :-).

Liefs E.

Share Button

De Tandarts…..

webfind

Met de verhuizing naar Putten op de Veluwe kwam er ook een eind aan de relatie die ik al 35 jaar had met de tandarts in Lelystad.

Ik zie me nog binnenkomen destijds zat ze in een praktijk aan de Rode Klif in Lelystad. Wat was ik bang, een andere tandarts en tja na veel zoeken had ik er een gevonden die wel nieuwe patiënten aannam destijds. Zo lang bij een tandarts, je realiseert je dit pas als je er weg gaat.

Had ik al eerder weggewild, jazeker, ergens een paar jaar geleden belandde ik door pijn aan een kies bij een weekendtandarts. Hij zei dat ik als je mijn gebit nog mooi wilde krijgen, je er het een en ander aan moest doen. Helaas was mijn tandarts het er niet zo mee eens. Waarom niet ? geen idee en ik was zo uit het lood dat het me eigenlijk niet zo veel meer kon schelen. Toen was ik het vechten in alles zo moe, zo ontzettend moet van zorgen voor zorg voor anderen dat zorgen voor mezelf een soort van ondergeschoven iets werd. De laatste controle was vorig jaar ik wist dat er een gaatje of 2 zaten, ik ging er weg met alles is goed. Wel schrok ze dat ik ging verhuizen…..dat viel me op die dag.

Ik had een paar mailtjes gedaan naar tandartsen in Putten en eigenlijk kreeg ik al snel een mail terug van https://www.tandartsputten.nl/ dat ik welkom was in de praktijk.

Met kerst vorig jaar brak er een kies, dus afspraak gemaakt. Met 15 minuten stond ik buiten een beetje trillend op mijn benen. Aardige tandarts, gaf een goed beeld wat ik al verwachtte is dat er zoveel aan de hand was dat er actie genomen moest worden. Uitleg bij de foto’s gehad, erg verhelderend. De foto’s zijn gemaakt bij de kaakchirurg, had hij me moeten wijzen op de aanwezige ontstekingen of de oude tandarts?. Er zitten bij de voortanden ontstekingen tussen de oude wortelkanaalbehandelingen en de apextie’s die jaren terug waren gedaan. Dus een afspraak van 1 uur voor het opzetten van een behandelplan. Het was wel veel, gaatjes die niet aansloten bij tanden, 2 wortelkanaalbehandelingen en ja omdat de oude kanalen gevuld waren destijds met zoveel cement en er al apextie’s waren gedaan op de vier voortanden zouden deze eruit moeten om het weer knap te krijgen, een andere optie was er even niet. Zucht, was mijn vermoeden al die jaren terecht. Waarbij ik gelijk de kanttekening maak, kan dit zoveel energie kosten ,,,, ja dus want ontstekingen ondermijnen je gestel enorm. Zou die hoofdpijn die ik links heb dan ook verdwijnen? dat ga ik afwachten.

Inmiddels ben ik 2 wortelkanaalbehandelingen en 1 hoektand hersteld verder, waarbij de verdoving 100% meeviel en ik meer last had van de naweeën van de verdoving. De eerste kanaalbehandeling heb ik doorgezet, ben de volgende dag gaan werken, echter als je de dag doorkomt met een “zweverig gevoel” en als de wereld een soort van film voelt, je naar huis rijdt met de auto en denkt…wat de piep, ik ben gekker met anderen dan mezelf…ik voelde me echt niet goed. Thuisgekomen 2 x paracetamol 500mg genomen en geslapen tot 07:00 uur op zaterdagmorgen dat zegt genoeg. Dus vandaag de 2e wortelkanaalbehandeling, verdoving erin en gaan, ruim 1 1/2 uur later stond ik met een volgende afspraak buiten. Een beetje wiebelig maar niet zo naar als de eerste keer, thuis wat gedronken en gelijk plat om alles even weer recht te krijgen. Ik voelde de verdoving wegtrekken. Had ik toch 2 uur geslapen, zoveel deed het wel de verdoving x de spanning, het trekt mijn energie compleet leeg.

Inmiddels is het rond 20:00 en voel ik me met 2 paracetamolletjes redelijk. Ik ben blij dat ik morgen een snipperdag heb genomen. Nu zijn die voor leuke dingen maar als het voor mij zo beter voelt, dan is het goed.

Op naar de volgende date…..om het mooier en knapper te maken moet je lijden, zowel in pijn als ook financieel 😉 want de zorg verzekering vergoed niet alles.

De tandarts, het zijn net bouwvakkers, ze boren, klopboren, maken schoon en bouwen weer op.

Twijfel je aan je tandarts vraag een second opinion bij de verzekering, ben niet zoals ik, ga voor je eigen welbevinden en volg je gevoel en hart, deze weten de weg.

LIefs E.

Share Button

Vandaag is gisteren en gisteren was vandaag…

werbfind

Vandaag, in de auto terug naar huis werd ik even heel stil. Ik hoorde even geen muziek noch zag ik de omgeving behalve het wegdek en de auto´s die ook deelnamen aan het verkeer.

Vandaag kwam het gesprek over ziektes en ziektebeelden. Ik kon me heel helder voor de geest halen dat ene moment in het ziekenhuis, jaren terug toen mijn vader met een ernstige longontsteking in het ziekenhuis lag. Ik stond naast een co-assistent en vroeg hem: “Hoe gaat het nu werkelijk met mijn vader”,, de beste man opende het dossier en daar stond het woord kanker als eerste woord naast longontsteking en de bloedwaardes die zoals ik toen zag niet goed waren…helemaal niet goed. Hij schrok van mijn vraag ..deed het scherm op zwart en zei: “dat mag ik u niet vertellen..” iets met privacy en een arts die dat alleen mocht vertellen…vandaar is nog steeds alles een beetje zwart en wazig…wel weet ik dat er een gesprek volgde met de longarts en de uroloog. De uroloog begreep me beter en maakte een afspraak op een van mijn vrije middagen. Toen heb ik alle uitleg gehad…En vandaag stond ik even in de kamer in het ziekenhuis waar mijn vader toen lag met een hoofd vol watten en beelden zo helder als een film die wordt afgedraaid op groot beeld… bizar…

Het was een open gesprek met collega’s en de zin “wat mag een organisatie of arts delen met derden”…die me terugwierpen in jaren terug. Klap ging een laatje in mijn hoofd en na een paar laatjes was ik in staat om mijn emoties redelijk te verbergen.

Vandaag bevond ik me korte tijd in gisteren voor mijn gevoel. Ik kon voor het eerst praten over die dag zonder tranen…zouden mijn collega’s wel aan mijn stem kunnen horen wat mijn gevoel hierbij was…..ik hoorde mezelf redelijk helder met een wat omfloerste stem. Zo een stem alsof je lang hebt staan zingen…bizar, praten over die dag zonder dikke tranen…en toch ook bijzonder.

MIjn vader hij blijft speciaal…zeker als er een kippenvel moment is, waar ik me ook bevind, dan weet ik dat hij bij me is. Bijgeloof prima, ik voel me er fijn bij.

Gister was vandaag en vandaag was even gisteren, dichterbij dan ooit en verder weg dan ever. Geen tranen wel emoties en ja missen doe ik hem nog steeds als ik een pannenkoek eet of in zijn favoriete eethuis in Ermelo een lunch nuttig,

Als gisteren en vandaag samenvoegen is er morgen een nieuwe dag….

Dag pap, je was even zo dichtbij …ook al ben je er al bijna 6 jaar niet meer

Deze is voor jou pap…de muziek waar je zo van hield …en wat je ik zo graag had horen zingen als jonge jongen met een stem van goud, dat mensen afstapten van hun fiets om te luisteren…….in de gang tussen de woningen van jullie en de buren destijds…..

dag pap vandaag was je gewoon even heel dichtbij in alles….

https://www.youtube.com/watch?v=O-RFKSdEKvU

Share Button

2023 wat een jaar….

webfind

2023…ik heb er lang over gedacht, wel een blog, geen blog en toch kriebelt het. Want 2023 was een meer dan raar jaar. Voor mij in ieder geval, wellicht wel voor meerderen.

Januari was een maand waarin mijn beste vriendin ever E. 💕afscheid nam van het leven, ik kon niet naar het afscheid en de crematie. Maar lieve E. je zit in mijn hart en mens wat kan ik onze gesprekken hemelsbreed missen. Dat je maar met veel liefde neerkijkt op een ieder die je lief is en/of is geweest. Na haar kaart volgende er nog 7 enveloppes met brede en smalle rouwranden in de eerste 2 maanden van het jaar. De post app en de brievenbus werden even mindere vrienden. Nee niet alle crematies of condoleance avonden bezocht. Na het overlijden van mijn ouders heb ik daar echt een lijn in getrokken om mezelf mijn geest en mijn hart te beschermen.

Op mijn werk was het al niet beter, dus cv op Indeed en ik deed het weer, een leuke baan vinden dit keer in de reiswereld als medewerkster sales en servicedesk voor de Duitstalige klanten. En wow wat een verademing om niet gepest te worden, hoe anders kan een bedrijf en de leiding zijn. Zo blij mijn hart klopte weer en ik vond rust.

Leuke avonden en gezellige gesprekken met de buurman bij de open haard of heerlijk bij hem in de tuin. Genieten in hoofdletters, hij heeft een speciaal plekje in mijn hart.

En toen gebeurde het meest niet verwachtte in mijn leven. Ik woonde heerlijk in een leuk appartementen complex met fijne buren. Nadat er appartementen werden verkocht en daarna verhuurd, veranderde de sfeer dusdanig dat mijn lichaam dag en nacht aan stond. Iets wat men al snel door had op het werk. Inmiddels had ik een beslissing genomen, ik zou gaan verkopen en huren. Makelaars over de vloer en via een makelaar kon ik gaan huren. Een belletje was voldoende, nog diezelfde avond schreef ik me in en een dag voor mijn vakantie in Augustus ging ik 2 appartementen bekijken. Het ene appartement was zo fijn dat ik bij de mail gelijk gereageerd heb. Een dag later had ik het appartement en kon de makelaar alles in gang zetten voor de verkoop.

Een top vakantie mooie steden, veel gezien, leuke en fijne gesprekken, waar taalbarrières hun weg vonden in ogen en zielen. Het uit eten bij het restaurant Le Tazon in het Novohotel in Le Subdray, waar de keuken fabeltastisch was, een aanrader gewoon.

Mijn appartement verkocht, een fijn appartement terug in een rustige woonomgeving, heerlijk een 55+ complex. Soms zitten er voordelen aan het ouder worden ;-). Wonen op de Veluwe ik had het niet bedacht. Maar drukte kun je opzoeken, de stilte is lastiger te vinden.

Na de verkoop heb ik Mr Noir mijn auto ingeruild voor Mr Bordeaux, you name it and it to you. Heerlijk hoge instap, veel snufjes en niet meer hoeven krabben Nissan en de verkoper in Lelystad , doen het goed, en oh ja, stuurverwarming waar mijn handen blij van worden.

Een weekend weg met vrienden en hun dochters en honden in een leuk huisje vlak bij de Duitse grens was heerlijk. Veel winkels gezien, gegeten en oh zo jammer dat dan een weekend eindigt met een maag die enorm van slag is. Zo van slag dat ik maandag en dinsdag heb moeten af melden op het werk :-(.

Maar nu, nog een week te gaan en heb ik voor het eerst in mijn werkbare leven, vrij vanaf 22 december tot 2 januari 2024. Het klinkt als vakantie en misschien moet ik het er even van nemen de dagen na kerst en voor oudejaarsdag. Dus twijfel ik aan, Berlijn, Lille of Antwerpen. Ha ja het ligt ook allemaal dicht bij elkaar zo he :-).

Voor nu Prettige kerstdagen en op naar 2024

** ik verwacht geen witte kerst maar dromen mag **

Share Button