Het is al jaren terug, bij het wakker worden vanmorgen schoot het door mijn hoofd. Terug in de tijd. De tijd waarin gewone fietsen nog normaal waren, zonder handremmen en een motortje of elektrisch, waar hele families op Hemelvaart vroeg uit de veren gingen en trappen, op de pedalen heel vroeg, picknick mand mee, plaid en een waanzinnig goed humeur. Iedereen belde naar elkaar, zwaaide en zingen op de fiets was niet gek. Dancings en kroegen die al heel vroeg pakweg 7 uur in de ochtend, open waren en ja er werd dan ook gedronken in bier en andere drankjes.
Die Hemelvaartsdag, fietsend met Oma, Opa en mijn ouders gingen we op weg naar Denekamp. Onderweg regende het behoorlijk. Dus belanden we in het restaurant bij de open haard. De asbak op tafel en Opa vertelde verhalen. Ja roken kon en mocht toen gewoon binnen. Heerlijk toeven maar ja terug naar Hengelo regende het steeds harder en steeds meer. Dus drijfnat thuis via het Chinese restaurant. Met zijn allen eten, moe maar oh zo voldaan van een super dag in het Twentse Landschap.
Inmiddels zijn we tig jaren verder, zijn er mensen niet meer en zijn mijn ouders zelf Oma en Opa. Hemelvaart is vooral lekker uitrusten en genieten van de tuin en de tv. Verhalen vertellen soms.
Maar wat is het fijn dat er rust is ook zonder het fietsen is het super zo en maakt deze dag deel uit van mijn nieuwe start.
Zoals iemand op Facebook als vertelde: “Maak een nieuwe herinnering”.
Liefs E.
