Vast een onherkenbaar iets of wellicht heel herkenbaar.
Kwam het door het filmpje van en over Chris, http://inspire2live.org/patient-advocacy-2/patient-advocate-chris-kerkhof/
Chris werkte destijds bij hetzelfde bedrijf waar ik ook werkzaam was. Tijdens een uitstapje met het personeel en aanhang hadden we lol samen om bloemen. Prachtige bloemen, waarop Chris iets tegen zijn vrouw zei. Ik lachte, zo herkenbaar. Waarop Chris zei: “Jaja Erna zo gaat dat bij ons thuis”.
Jaren spraken we elkaar niet meer, andere bedrijven andere zaken. Tot dat ene verzoek om Chris te sponsoren bij Alpe’d Zus??
Langzaam las ik zijn verhaal, met zijn verhaal wat me enorm raakte, deed ik een berichtje op Facebook in zijn privémailbox. We voegden elkaar toe en sindsdien is Chris een van mijn motivators om niet op te geven maar om door te gaan. Chris top! Ik ben je er dankbaar voor. En nu..nu wandel je samen met mensen die het traject voor je door gingen door mijn hoofd.
Ik sta even stil bij mensen, die het niet gehaald hebben en jij de strijd van “geef nooit op” en het “vechten” tegen deze oneerlijke ziekte, die uiteindelijk de “winnaar” wordt…de sloper van levens, als een stille sluipschutter nadert hij neemt bezit van je ergens in je lichaam en roeit de gezondheid uit je. Bizar hoe één zin : Alpe d’HuZus …deze mensen moeiteloos naar boven haalt in me.
Eén van die mensen is Thea Plenter ook een oud collega. Zij schreef prachtige columns in Dagblad van het Noorden ..Plenter en Pepping, ze werd gevolgd, het interview met Jacques ‘d Ancona voor Radio/tv Noord staat in mijn geheugen gegrift, net als het boekje https://www.bol.com/nl/p/hupsake-van-the/1001004004699906/ heeft zijn plekje in mijn kast heeft naast het boek van Floortje Peneder , welke ik ooit kocht toen mijn broer heel erg ziek was jaren geleden geveld door eenzelfde insluiper in zijn lichaam. (mijn broer is er nog).
Ook mijn ouders hadden deze insluiper…ook zij lopen regelmatig nog door mijn hoofd…redelijke normaal is dat.
Ze wandelen de namen, ze buitelen wie eerst…
Nooit vergeten, door 1 zin, een woord of een muziekstuk..of gewoon omdat mijn hoofd aan ze denkt.
Chris en familie jullie heel veel sterkte en liefde voor nu en straks..
Chris…motivator die aanzette tot dit verhaal, omdat hij het leest..
Liefs E.
