Notice: spl_autoload_register(): Argument #2 ($do_throw) has been ignored, spl_autoload_register() will always throw in /var/www/vhosts/ernaschrijft.nl/httpdocs/wp-content/plugins/google-publisher/ClassAutoloader.php on line 27

Notice: Function _load_textdomain_just_in_time was called incorrectly. Translation loading for the likebtn-like-button domain was triggered too early. This is usually an indicator for some code in the plugin or theme running too early. Translations should be loaded at the init action or later. Please see Debugging in WordPress for more information. (This message was added in version 6.7.0.) in /var/www/vhosts/ernaschrijft.nl/httpdocs/wp-includes/functions.php on line 6121

Notice: Function _load_textdomain_just_in_time was called incorrectly. Translation loading for the wp-email-template domain was triggered too early. This is usually an indicator for some code in the plugin or theme running too early. Translations should be loaded at the init action or later. Please see Debugging in WordPress for more information. (This message was added in version 6.7.0.) in /var/www/vhosts/ernaschrijft.nl/httpdocs/wp-includes/functions.php on line 6121
schrijfmomenten – Pagina 2 – "volg je hart het weet de weg"

Vandaag is gisteren en gisteren was vandaag…

werbfind

Vandaag, in de auto terug naar huis werd ik even heel stil. Ik hoorde even geen muziek noch zag ik de omgeving behalve het wegdek en de auto´s die ook deelnamen aan het verkeer.

Vandaag kwam het gesprek over ziektes en ziektebeelden. Ik kon me heel helder voor de geest halen dat ene moment in het ziekenhuis, jaren terug toen mijn vader met een ernstige longontsteking in het ziekenhuis lag. Ik stond naast een co-assistent en vroeg hem: “Hoe gaat het nu werkelijk met mijn vader”,, de beste man opende het dossier en daar stond het woord kanker als eerste woord naast longontsteking en de bloedwaardes die zoals ik toen zag niet goed waren…helemaal niet goed. Hij schrok van mijn vraag ..deed het scherm op zwart en zei: “dat mag ik u niet vertellen..” iets met privacy en een arts die dat alleen mocht vertellen…vandaar is nog steeds alles een beetje zwart en wazig…wel weet ik dat er een gesprek volgde met de longarts en de uroloog. De uroloog begreep me beter en maakte een afspraak op een van mijn vrije middagen. Toen heb ik alle uitleg gehad…En vandaag stond ik even in de kamer in het ziekenhuis waar mijn vader toen lag met een hoofd vol watten en beelden zo helder als een film die wordt afgedraaid op groot beeld… bizar…

Het was een open gesprek met collega’s en de zin “wat mag een organisatie of arts delen met derden”…die me terugwierpen in jaren terug. Klap ging een laatje in mijn hoofd en na een paar laatjes was ik in staat om mijn emoties redelijk te verbergen.

Vandaag bevond ik me korte tijd in gisteren voor mijn gevoel. Ik kon voor het eerst praten over die dag zonder tranen…zouden mijn collega’s wel aan mijn stem kunnen horen wat mijn gevoel hierbij was…..ik hoorde mezelf redelijk helder met een wat omfloerste stem. Zo een stem alsof je lang hebt staan zingen…bizar, praten over die dag zonder dikke tranen…en toch ook bijzonder.

MIjn vader hij blijft speciaal…zeker als er een kippenvel moment is, waar ik me ook bevind, dan weet ik dat hij bij me is. Bijgeloof prima, ik voel me er fijn bij.

Gister was vandaag en vandaag was even gisteren, dichterbij dan ooit en verder weg dan ever. Geen tranen wel emoties en ja missen doe ik hem nog steeds als ik een pannenkoek eet of in zijn favoriete eethuis in Ermelo een lunch nuttig,

Als gisteren en vandaag samenvoegen is er morgen een nieuwe dag….

Dag pap, je was even zo dichtbij …ook al ben je er al bijna 6 jaar niet meer

Deze is voor jou pap…de muziek waar je zo van hield …en wat je ik zo graag had horen zingen als jonge jongen met een stem van goud, dat mensen afstapten van hun fiets om te luisteren…….in de gang tussen de woningen van jullie en de buren destijds…..

dag pap vandaag was je gewoon even heel dichtbij in alles….

https://www.youtube.com/watch?v=O-RFKSdEKvU

Share Button

2023 wat een jaar….

webfind

2023…ik heb er lang over gedacht, wel een blog, geen blog en toch kriebelt het. Want 2023 was een meer dan raar jaar. Voor mij in ieder geval, wellicht wel voor meerderen.

Januari was een maand waarin mijn beste vriendin ever E. 💕afscheid nam van het leven, ik kon niet naar het afscheid en de crematie. Maar lieve E. je zit in mijn hart en mens wat kan ik onze gesprekken hemelsbreed missen. Dat je maar met veel liefde neerkijkt op een ieder die je lief is en/of is geweest. Na haar kaart volgende er nog 7 enveloppes met brede en smalle rouwranden in de eerste 2 maanden van het jaar. De post app en de brievenbus werden even mindere vrienden. Nee niet alle crematies of condoleance avonden bezocht. Na het overlijden van mijn ouders heb ik daar echt een lijn in getrokken om mezelf mijn geest en mijn hart te beschermen.

Op mijn werk was het al niet beter, dus cv op Indeed en ik deed het weer, een leuke baan vinden dit keer in de reiswereld als medewerkster sales en servicedesk voor de Duitstalige klanten. En wow wat een verademing om niet gepest te worden, hoe anders kan een bedrijf en de leiding zijn. Zo blij mijn hart klopte weer en ik vond rust.

Leuke avonden en gezellige gesprekken met de buurman bij de open haard of heerlijk bij hem in de tuin. Genieten in hoofdletters, hij heeft een speciaal plekje in mijn hart.

En toen gebeurde het meest niet verwachtte in mijn leven. Ik woonde heerlijk in een leuk appartementen complex met fijne buren. Nadat er appartementen werden verkocht en daarna verhuurd, veranderde de sfeer dusdanig dat mijn lichaam dag en nacht aan stond. Iets wat men al snel door had op het werk. Inmiddels had ik een beslissing genomen, ik zou gaan verkopen en huren. Makelaars over de vloer en via een makelaar kon ik gaan huren. Een belletje was voldoende, nog diezelfde avond schreef ik me in en een dag voor mijn vakantie in Augustus ging ik 2 appartementen bekijken. Het ene appartement was zo fijn dat ik bij de mail gelijk gereageerd heb. Een dag later had ik het appartement en kon de makelaar alles in gang zetten voor de verkoop.

Een top vakantie mooie steden, veel gezien, leuke en fijne gesprekken, waar taalbarrières hun weg vonden in ogen en zielen. Het uit eten bij het restaurant Le Tazon in het Novohotel in Le Subdray, waar de keuken fabeltastisch was, een aanrader gewoon.

Mijn appartement verkocht, een fijn appartement terug in een rustige woonomgeving, heerlijk een 55+ complex. Soms zitten er voordelen aan het ouder worden ;-). Wonen op de Veluwe ik had het niet bedacht. Maar drukte kun je opzoeken, de stilte is lastiger te vinden.

Na de verkoop heb ik Mr Noir mijn auto ingeruild voor Mr Bordeaux, you name it and it to you. Heerlijk hoge instap, veel snufjes en niet meer hoeven krabben Nissan en de verkoper in Lelystad , doen het goed, en oh ja, stuurverwarming waar mijn handen blij van worden.

Een weekend weg met vrienden en hun dochters en honden in een leuk huisje vlak bij de Duitse grens was heerlijk. Veel winkels gezien, gegeten en oh zo jammer dat dan een weekend eindigt met een maag die enorm van slag is. Zo van slag dat ik maandag en dinsdag heb moeten af melden op het werk :-(.

Maar nu, nog een week te gaan en heb ik voor het eerst in mijn werkbare leven, vrij vanaf 22 december tot 2 januari 2024. Het klinkt als vakantie en misschien moet ik het er even van nemen de dagen na kerst en voor oudejaarsdag. Dus twijfel ik aan, Berlijn, Lille of Antwerpen. Ha ja het ligt ook allemaal dicht bij elkaar zo he :-).

Voor nu Prettige kerstdagen en op naar 2024

** ik verwacht geen witte kerst maar dromen mag **

Share Button

Shop till you drop…

Winkelen, ik hou er niet van en toch is het wel leuk heb ik ontdekt. Grappig, in Den Bosch zit een fijne grote maten mode winkel https://www.raffinatowebshop.nl/ waar de beide dames die er werken (volgens mij is de zaak van hen) heerlijk eerlijk zijn. De winkel is gevestigd aan Achter het Stadhuis 32 te Den Bosch dus. Ga niet on-line maar bezoek de winkel, ik was aangenaam verrast door de mooie blouses, vesten en de fijn zittende broeken. Heerlijk zo een warm bad, waar je geholpen wordt op een hele fijne manier.

Voor schoenen en laarzen bezocht ik in dezelfde stad https://www.assem.nl een super winkel met schoenen en laarzen net even anders. Ik zag waanzinnige laarzen het prijskaartje en zette ze voorzichtig terug, boven budget uch mijn budget, er stonden meer laarzen dus 2 paar gepast. De een te wijd om de kuiten en het andere lichtbruine paar mooi aansluitend en zaten prima. Inpakken dus maar. Ook weer super geholpen door een fijne verkoopster.

Vandaag ging ik voor een nieuwe jas. Ik had in Putten bij Klein mode een paar jassen gezien, echter ik wilde wat vragen. Rondkijkend was een styliste met de etalage bezig, drie andere dames waren aan het kletsen. Nogmaals hun kant op gekeken….helaas als klant en koper, ook niet geheel onbelangrijk werd ik niet opgemerkt. Ik ben dus de winkel uitgelopen, jammer want ik besteed graag mijn geld lokaal. Echter dit modehuis heeft schijnbaar geen klanten nodig. Immers als een inktvis op iemand af vliegen of negeren, er zit lijkt mij nog iets tussen. Het was wel mijn laatste bezoek aan deze winkel.

Doorgelopen naar de volgende winkel https://modestal.nl waar ik een super vriendelijke verkoopster trof die met me mee dacht en uiteindelijk wel een hele mooie jas van Creenstone aan, die echter trok bij de schouders en iets op de rug. Voor dat geld moest ik wel even nadenken, immers een merk met die prijs dan moet het eigenlijk top zitten.

Dus auto gepakt en doorgereden even Putten uit naar de Country Lyfestyle winkel, https://www.countrylifestyle.nl ander concept, met wel prachtige jassen van oa. Dubarry en Barbour. Hier helpen ze wel, en geven ze advies, raden aan en leggen uit. Ik heb er een fantastische jas gekocht die goed tegen regen en wind kan :-). Verder hebben ze een fijne meubel en accessoire afdeling. Oh ja en ik zag er een kapstok, waar ik even over moet denken, maar zo leuk beetje Frans ook wel. Dus eigenlijk zou deze prima bij me passen. Ook in mijn nieuwe stulpje wel :-).

De nieuwe lippenstift is niet gelukt maar het winkelen zette me wel aan het denken. Hoe hou je een zaak gezond? Door alle klanten te begroeten, een hallo, goedemorgen of goedemiddag, of de opmerking als ik iets voor u kan betekenen geeft u het even aan? is niet verkeerd om mee te starten. De verkoopsters bij Klein mode wil ik graag meegeven “don’t judge a book by the cover” .

Al met al een leuke dag 🙂

Share Button

Dag Lelystad…

35 Jaar geleden nam ik de stap na een verbroken relatie om van Amsterdam naar Lelystad te verhuizen. Destijds was er leegstand en kon je kiezen waar je wilde wonen. Zo belandde ik destijds in een wijk, een beneden woning met voor en achtertuin…en dat tuinieren was een ramp. De straat ach, ik had wel fijne buren naast een x aantal wat mindere buren. Ik vond er weer rust en relaxte momenten in mijn leven. Na 5 jaar gebeurde er iets in mijn leven met een impact, die ik niet voorzien had. Mijn ouders besloten toen naar Lelystad te verhuizen. Samen betrokken we een meer dan fijn huis, waar zij beneden woonden en ik een fijne ruimte boven had. Veel deden we samen, 23 jaar lief en leed, veel fijne vakantie en heel veel zorgen om zorg, zorgen voor zorg en tranen met alle emoties van dien.

Na het overlijden van mijn ouders in 2017, kwam alles in een stroomversnelling. Ik wilde graag huren, de makelaar vond het geen optie. Dus kocht ik met zijn hulp een fijn appartement in een groene wijk. Zes jaar heb ik er genoten van alles, de buurt, de buren en de BBQ die regelmatig werden georganiseerd. Toch was er iets wat knaagde, de raambekleding die maar niet wilde lukken voor de schuifpui was er een van. Op enig moment had ik een gekke droom. Een groot water, verdwalen in een bootje en eindigen bij een open plek met veel ruimte. Het zette me aan het denken, de behangrol over de deur en een bak kleurpotloden deden de rest. Dat dit ook een naam heeft dit kleuren kwam ik kortgeleden pas achter op LinkedIn, het heet” bilateraal tekenen” https://www.youtube.com/watch?v=arrVc8Jpg8A

Het kristalliseerde mooi uit, ik pakte de rol in, legde hem weg, de tekening nogmaals bekijkend, wist ik dat verkopen het enige goede kon zijn wat moest doen. Wat en hoe en waarnaar toe? dat waren dingen om over te denken. Het begon met het uitnodigen van makelaars. De eerste twee aardig, maar helaas de een had geen huurhuizen en de ander wilde wel veel maar helaas wilde een investeerder in nieuwe appartementen in Lelystad niet meegaan in het verhaal. Dus wat nu, zoeken op het www, een woongroep? ik deed een mailtje met in mijn achterhoofd “pas ik wel bij zoiets”. Ik belandde op de site huren bij Makelaardij van der Linden https://www.vanderlinden.nl/woning-huren/. De volgende stap was de makelaar uitnodigen, helaas werkte de makelaar van 6 jaar terug er niet meer, echter dit keer was het een dame met een mooie achternaam die kwam. Grappig om te ontdekken dat er mensen zijn zoals ik zelf met open vizier en houding. Het werd een gesprek met een lach en traan en ze ging gelijk bellen voor een huurwoning. Ik kon kiezen tussen t Harde en Putten. Beide gemeenschappen zijn nogal kerks, waarbij t Harde een wel heel gesloten kern heeft. Dus Putten dan, even later ontving ik een mail voor een bezichtiging. Twee appartementen een aan de weg kant en een aan de achterkant. De keuze was snel gemaakt. De verkoop van mijn appartement kwam in een stroomversnelling. Ik kon huren per 1 oktober en de overdracht van het appartement zou 26 oktober zijn.

Met hulp van vrienden verhuisd, alle dozen zijn gestapeld, er is een deel ingericht en ik slaap er heerlijk in Putten.

De overdracht is geweest, ik ervaar een rust die ik lang niet heb gehad. Rust die je nodig hebt om te kunnen presteren en te accelereren.

Op zondag wakker worden van klokgelui van de naastgelegen kerk, het horen en me omdraaien en nog even wegdromen.

Rust is het enige wat je moet hebben, de drukte is om de hoek. En Putten /Lelystad is niet zo ver ook niet vice versa :-).

Mijn grootste dank gaat uit naar Makelaardij van der Linden, mijn lieve vrienden die er gewoon waren om te helpen, zodat ik dit keer niet alleen voor stond.

LIefs E.

Share Button

Marokko…..

webfind

Iedereen weet wel dat ik altijd naar Frankrijk op vakantie ga met veel liefde. Toch heb ik zo een lijst met wensen en steden waar ik wel naar toe wil. Een van die landen is zoals heel veel mensen Amerika en dan met name New York. Nee niet een georganiseerde reis, nee zo een dat je alleen gaat en NY verkent op jouw manier, zoals ik steden in Frankrijk ook verken, de winkelstraten en dan de straten erachter “waar het leven zich afspeelt” waar de meest fantastische restaurantjes zitten. Zo staat ook eigenlijk Marrakesh ook op mijn lijstje. Een van de steden in een deel van de wereld waarvan ik denk gaan of niet. Het lijkt mij de stad van geuren en emoties die zoveel anders zijn zoals wij hier leven. De kleuren van Marrakesh spreken me aan. Net als de keuken en de mensen.

En nu…gister na een fijne buurt BBQ zette ik de tv aan, na alle wijn en lekker eten kwam het nieuws binnen, Marokko was getroffen door een aardbeving. De beelden ik werd er stil van heel stil, mooie gebouwen, de mensen op de straten en dan ook het immense verdriet van mensen die dierbaren hebben verloren. Stil kijk ik de beelden en besluit te gaan slapen. Vanmorgen, de zondag is voor ontbijt op bed ja ook als je alleen bent kun je het fijn maken voor jezelf- is er een programma over Marokko. Deskundigen, burgemeesters en presentatoren bespreken Marokko, de man met de meeste impact op mij is de meneer van een stichting die kunnen helpen als het land erom vraagt, want zo zijn de afspraken gemaakt. Beelden van lokale bevolking die zoeken naar familieleden, biddende mensen in de open lucht, het raakt me.

Net log ik in op de laptop en lees de volgende blog: https://embracemarrakech.org/ ik vraag aan mijn neef of bij de familie van zijn vrouw alles goed is. Als antwoord krijg ik, ja maar we hebben wel de Embrace Marokko opgezet met een aantal vrienden. Op dat moment besluit ik te gaan bloggen, want naast alle grote organisaties is dit een privé initiatief en ik kan niet anders dan dit steunen op welke wijze dan ook. Mijn neef verteld dat er al vrachtwagens met hulpgoederen uit België vertrekken naar de getroffen gebieden.

Dus mocht je wat over hebben en nee er is geen minimum bedrag en ook geen maximum bedrag ingesteld, alle beetjes helpen, je zakgeld, je flessen geld of gewoon die euro die je kunt missen. Vroeger zeiden de mensen als iedereen iets geeft, dan geven kleine beetjes heel veel, en in die tijd hadden mensen het echt ook niet breed. Maar hoe fijn zou het zijn dat we met zijn allen de mensen in het deel wat getroffen is echt kunnen helpen zodat juist zij geholpen worden met wart nodig is , naast de verwerking van het missen van dierbaren en geliefden.

Dus geef en heb lief….vandaag is het hun nachtmerrie en morgen kan het zo maar de jouwe zijn……

Liefs E.

** en ja ook gedoneerd omdat sharing, caring is voor een ander **

Share Button

Mijn appartement….te koop…..

Appartement te koop Lelystad

De makelaar is geweest, de fotograaf heeft prachtige foto’s gemaakt.

Mijn appartement staat te koop en ik, ik vind het hartstikke spannend. Oh waar staat het te koop? https://www.funda.nl/koop/lelystad/appartement-42212158-archipel-34-14/ bezichtigingen gaan via de makelaar, net als alle vragen die je graag beantwoord wilt hebben.

Ik ben toe aan een volgende stap in mijn leven, een appartement buiten Lelystad, he wat? buiten Lelystad? Jazeker, want zo als mijn papa altijd al zei: “Overal bakken ze brood” en na 34 jaar Lelystad is een andere omgeving ook wel eens fijn lijkt me. Aangezien ik toch al regelmatig te vinden ben in de hoek Harderwijk, Ermelo en Putten is de volgende stap niet zo lastig.

Van trappen naar een appartement met een lift, een bosrijke omgeving en ah ja ze zijn er allemaal of een groot deel van de kerk, daar kan ik wel mee leven. Respecteer elkaar en doe eens lief.

Inpakken, spullen wegdoen en nieuwe zaken bekijken of kopen als het past in mijn smaak, mijn hoofd en mijn hart :-). Zo ging ik vandaag naar een van de mooiste winkels in Nederland (vind ik dan he), de Eijerkamp in Veenendaal https://www.eijerkamp.nl/ , daar ik niet kan inschatten wat mijn budget voor inrichten is, heb ik eerst een rondje alleen gedaan, koffie gedronken en uiteindelijk bij het volgende rondje zag ik een bank naar mijn smaak. Ik ging zitten en dacht ‘Ja dit is hem’ niet mijn kleur, maar echt ze hebben zoveel stoffen van diverse kwaliteiten. MIjn favo bank is geworden de Gelderland 4800 https://www.eijerkamp.nl/gelderland-4800-zitbank-e00476133.html oh nee niet de grijze hoor, ik hele mooie stof, wol x kamgaren uitgezocht, erbij een ronde eettafel met fijne stoelen grijs/witte bekleding erop en toen zag ik de meest fantastische boekenkast ever….dus de verkoper heeft uit de losse pols getekend, we hebben gepuzzeld en gegumd, ja hoor gewoon papier en potlood en voila,,,mijn indeling stond op papier zoals ik het ongeveer bedacht had :-). Zo blij, zo happy, ik had nog een fijne relaxstoel gezien dus ook die in de kleur uitgezocht van wollen wit met blauw leder en tja elektrisch verstelbaar.

De kamer hij is ingericht, want ja ik heb al een andere woonruimte geaccepteerd. Na een late lunch, het was inmiddels 14 uur geweest heb ik nog even de kasten afdeling en de kleden bezocht echter daar zag ik niets bijzonders, wel mooie achterwanden bij de bedden, ook dat zette me aan het denken, wat als ik er nu een wandje voorzet met een afbeelding die ik mooi vind?? niet zo een heel gek idee.

Liefs E.

Share Button

Kittens……

pica by me

Heel onverwacht, ik heb immers nog vakantie, ben ik naar Elburg gereden. Nou geheel onverwacht ook weer niet want ik kom er wel vaker. Er zitten fijne winkels, unieke winkels, leuke eetgelegenheden en ook niet geheel onbelangrijk fijne bakkers :-). Altijd als ik een stad of dorp bezoek waar dan ook neem ik brood van daar mee. Zo hou je afwisseling ook in het brood.

Dit keer was mijn doel mijn buurvrouw van mijn vorige woning, nou ja buurvrouw, je moest even een bruggetje over en daar woonden Barbara en Ed samen met hun kroost en katten, veel en leuke katten. Van de katten die praten tegen je, en die van knuffelen houden. Nu moet je weten dat ik allergisch ben maar de katten zo leuk vind dat ik er wel een stemprobleem aan over wil houden. Dit is snel te verhelpen met het drinken van melk heb ik ontdekt en ja pillen kunnen ook. Echter een kat nemen is voor mij geen optie.

Dus in Elburg de auto geparkeerd op de parkeerplaats, genoten van alles wat ik op dat stukje tegen ben gekomen. Ze wonen echt in de vesting in een prachtig huis, waar ook het atelier gevestigd is http://barbararoling.nl/ op haar site is veel te zien van haar kunst.

Aanbellen met zo een koperkleurige trekbel heeft altijd iets bijzonders, veel geblaf volgde, oh ja ze heeft een hond…uch dat is een understatement, ik werd warm begroet door diverse wollige viervoeters die het maar spannend vonden.

Aangeschoven in de keuken aan tafel en lekker bij gekletst. Barbara vertelde over de kittens en op enig moment rommelde er iets aan mijn schoen. Een prachtige kitten kroop op mijn schoen en wilde wel omhoog klimmen dus handje geholpen. De schat, hij nestelde zich fijn op mijn schouder en af en toe afdalend om zich in mijn elle boog te nestelen. Al pratende kwamen de andere volwassen katten ook een aai halen. Een ander kitten nestelde zich in de hal in een schoen en werd keurig door moederpoes terug gezet in de mand in de andere kamer.

Barbara vertelde dat ze net een advertentie hadden gezet, dus ik heb aangeboden om te bloggen over de kittens en katten. Soms is iets het zo waard om over te bloggen. De kittens zoeken namelijk nog een gouden mandje. Voor meer info verwijs ik graag naar de advertentie: https://www.kittentekoop.nl/kittens/ad/oosters-type,32/gouden-mandje-gezocht,7525#dj-classifieds

Het was een middag met liefde mooie gesprekken en voor herhaling vatbaar 🙂

Liefs E.

Share Button

De toekomst…

Niemand weet wat de toekomst zal brengen. Ook ik niet, maar ik zie veel, voel veel soms te veel en overweldigd het enorm.

Ik kijk al zeker een jaar naar nieuwe raambekleding voor de schuifpui maar kan het niet vinden. Gek, normaal vind ik alles en hak ik knopen door. Ik laat het maar zo ergens haalde ik mijn schouders op en ik kom vast wel ergens iets tegen. Niks is minder waar als hoofd er niet bij is. Er dingen gebeuren in je privé omgeving waar je part nog deel aan hebt en niet de veroorzaker bent van onrust. De onrust, hij greep me letterlijk tot die ene avond waarop zoveel duidelijk werd. Het negeren van mensen, praten over mensen, het zijn anderen die het doen, de verandering in houdingen van mensen. Die avond knapte er iets in mijn hoofd en hart, het heeft zeker 2 weken geduurd voor ik alles in me weer op orde heb gebracht in mijn lichaam. Tot die droom, ik zat in een soort van rubberboot in noem het maar “niemandsland” nergens iets te zien, geen mensen geen steden niks. Tot ik bij de muur kwam met de spiegel, ik keek op zag mezelf als “lost in time” en er kwam een woord in me op “stop” dit wil ik niet. Weg was de muur, en ik kon verder, aanleggen uitstappen en met opgeheven hoofd liep ik de dijk op. Erachter was een open veld, mooi en rustgevend. Langzaam zakte ik op het gras, tranen, tranen om het feit dat ik zolang niet naar mezelf heb geluisterd. Tranen omdat ik in fracties van secondes besefte dat ik al een tijd niet meer happy was met mijn woning. De woning die ik kocht na het overlijden van mijn ouders, die voelde als een warm bad. Zes jaar waarin ik mezelf weer vond, in wie ik ben en mag zijn. Zes jaar van mezelf ontdekken en uitvinden. Want geloof me, als er altijd is gezegd “jij kunt dat niet” is dat ineens jouw waarheid. Aangezien ik dit aardig heb overwonnen, is er soms nog dat stemmetje, dat me intens onzeker maakt, zonder dat ik dat wil of wens.

Tijdens een avond “manifesteren kun je leren” was er een opdracht, een soort van reis naar de toekomst…vandaag moest ik hieraan denken. Toen zag ik een fijn huisje ergens met een veranda en ik hoorde mezelf tegen mijn jongere ik zeggen “je doet het zo goed, laat het los, t komt wel goed met jou”.

Vandaag keek ik in de spiegel van het hier en nu en ben ik blij met de stappen die ik nu neem, het verkopen van mijn appartement, in de meest groene en gewilde wijken van Lelystad, ik heb een optie genomen op een fijn huur appartement niet zo groot, wel met lift en het voelde toen ik ging kijken comfy.

Op dit moment genietend van een vakantie in France voel ik een rust over me heen komen. Ik heb geen angst voor de toekomst, ook qua werk niet. Ik laat nu alles maar op me af komen, een nieuwe woonplek in een ander dorp met een oude stadskern. Ik geloof dat ik daar wel kan aarden.

Natuurlijk zou ik best willen verhuizen naar andere steden, maar soms is realistisch zijn niet zo erg.

Ik geniet van het ontspannen rijden, de rust om me heen en de fijne mensen en dito gesprekken die ik her en der heb.

Liefs E.

Share Button

Zomaar een zondag….

Vannacht werd ik wakker en kon niet meer slapen. Insomnia, welnee zo af en toe heb ik het, gewoonSoms neemt een gesprek een andere wending die je niet ziet aankomen, zo ook die bewuste avond.

Niet alleen mijn ziel maar ook mijn hart, het ging mis, ik voelde het in mijn hoofd, mijn hart en het trillen van mijn linkerarm. Eng naar en ik voelde me unheimisch. Dikke tranen er was iemand die lief was. Rustig worden en wham als uit het niets werd er weer van alles gezegd. Ik heb mijn besluit genomen, ik wil weg, niet dat ergens anders alles beter is, maar het begint met dialogen en als dialogen bestaan uit eenzijdige gesprekken, ben je mij als mens kwijt.

De storm…bizar het water sloeg over de kade, ons kantoor staat pal aan het IJsselmeer. Schepen hingen scheef in de haven, t beukte de golven hard en ongenadig. Het pand bewoog mee. Ik moest denken aan jaren terug die februari storm als conductrice, we stonden op Zaandam toen iemand kwam waarschuwen dat het verstandig zou zijn de deuren te sluiten, het glas in het wachthuisje rinkelde gevaarlijk. Op Amsterdam aangekomen, stond de hal zwart van de mensen, bleek een auto die 2 auto’s naast de mijne stond het niet te hebben gered. Ik hoefde maar 10 minuten te rijden naar huis, ik ben nog nooit zo bang geweest. Oh ja wel de bedreigingen halen hier de angst wel in.

Het gedrag, mijn hersens maken overuren ondanks de fijne gesprekken van gisteren her en der. Bijzondere mensen weer, zomaar bij het kijken naar tassen bij https://www.nijhofbaarn.nl/. Gisteren reed ik terug naar huis en voelde me blij, mijn hart voelt vrij. Gewoon zomaar fijn.

Zondag, toch een paar uur geslapen wat niet in houdt dat ik uitgerust ben. Doodmoe als je benen onder je lijf het niet meer doen. Nog even liggen en dan in de ijzers, ik had een koffie date bij een buurvrouw met wie ik jaren in dezelfde straat heb gewoond. Voor die tijd even groente halen bij AH en een bos bloemen voor de gezelligheid.

Ik sta bij de kassa als er rumoer ontstaat bij het personeel. Bij de inruimkant staat een personeelslid tegen een “klant” te schreeuwen iets over een blikje bier. Ik haal adem, dan staat het personeels lid naast me en voor het personeelslid staat een man die duidelijk iets heet meegenomen. Ze belemmert hem de weg, ik kan niet terug de winkel in, ik kan niet weg want de andere dame moet nog afrekenen…help ik voel dat mijn lichaam in een reactie schiet van blinde paniek. Ik probeer zo rustig mogelijk te blijven, het helpt niet dat winkelmedewerker haar stem verheft, een stap naar achter en ze staat weer naast me, ik kijk naar de klant…duidelijk een veelpleger. De winkelmedewerker, blijft sommeren en de “klant”haalt 3 blikjes bier uit zijn zakken. Ze laat hem gaan….de politie doet toch niets.

Ik vraag me af….rondjes in mijn hoofd, adem in adem uit, langzaam haal ik bloemen…alles lijkt zijn glans even verloren te hebben. In de auto haal ik adem, diep adem..het liep weer goed af…en toch wrikt er iets. Ok later maar, eerst koffie. Bij mijn buurvrouw vergat ik alles wow wat een uitzicht en mooi ingericht ook. Het appartement deed me denken aan Het Swafert in Hengelo waar mijn Oma en Opa ooit woonden. Mijn hart sloeg dicht. Met veel moeite kon ik het gesprek leuk en ontspannen houden. Maar wat was ik blij toen ik thuis was. Eten en plat, zo moe..zo intens moe..Uren geslapen en duff watterig in mijn hoofd, even iets drinken, rustig aan doen…beetje tv en even bloggen.

Open springende laatjes…zomaar uit het niets…is dit nu wat ze noemen ptss? Hebben de bedreigingen en dreigingen nog zoveel invloed?

Blij dat ik erover kan en mag schrijven. Een mens is gewoon kwetsbaar, wat mij is overkomen kan morgen jouw deur bereiken.

Een wijze raad voor medewerkers van AH en alle andere supermarkten winkels enzzz, bel de politie en laat je klant niet ergens tussen staan in jouw moment van overmoed., Je hebt geen idee wat mensen mee hebben gemaakt. Niemand zit te wachten op escalerende situaties, jij niet, ik niet en zeker een winkel niet.

Nooit meer mag mijn rugzak zo vol worden als toen die jaren met zorgen om en zorgen voor zorg van mijn ouders, dat diende een doel. Maar wat er nu gebeurt is eigenlijk met geen pen te beschrijven….nee ik doe geen gekke dingen, nog steeds wint de zon en de mooie dingen het van alle bagger….maar ik neem wel verregaande beslissingen over waar ik wil wonen. Hier vind je wat daar laat je wat, maar ik ben nu zo zelden thuis dat zegt genoeg…denk ik zo.

Liefs E.

Share Button

Tafel 20…..

Zaterdag, als altijd mijn dag om iets leuks te doen. Ik kijk uit het raam om 7 uur in de ochtend en denk, pfff regen grijs en grauw. Nah eerst boodschappen, want wat er ook gebeurt, mijn maag mag niet meer dichtklappen en ik moet gezond eten, daarna naar Rataplan om spullen weg te brengen. Een goede poef met een “vlekje” mocht niet ingeleverd. Nee roken voor de ingang met 7 mannen dat mag wel, niemand die aan de kant gaat. Jammer Rataplan mij zijn jullie kwijt met alles, daar weegt geen gratis kop koffie tegen op. Dus poef in achterklep, die woont daar wel een weekje voor ik naar de stort rijdt. Tja en wat ga ik nu doen? Ikea?, niet handig met het idee om te gaan verhuizen wat in mijn hoofd een anker heeft gevonden lijkt wel.

Ok, de dijk over, mens van Lelystad naar Enkhuizen een grijze, grauwe waas, ik blijf achter een rij auto’s hangen, geen haast, zal ik keren bij de Trintelhaven? ach ik ben toch onderweg, dus even doorzetten. Ik besluit even te gaan winkelen bij  https://www.streekhof.nl/ een niet al te groot winkelcentrum maar toch met fijne winkels om even rond te kijken. Bij de  https://www.douglas.nl/ zag ik een geur die mijn aandacht trok. Nu ben ik fan van https://www.douglas.nl/nl/p/3001038733?variant=187699 het unieke flesje en een geur die al mijn registers in mijn hoofd open trekt. Waarop een zeer vriendelijke verkoopster me een geur laat ruiken waarvan registers en laatjes in mijn hoofd open gingen staan, iets anders heel anders maar t past wel bij wie ik ben in het hier en nu. https://www.douglas.nl/nl/p/1013617295.

De verkoopster bij Douglas bood aan een proefje te maken van de parfum,, wow wat een service met een vriendelijke lach en gewoon aardig.

 Lunchroom De Basseroet – Streekhof – Stede Broec – Bovenkarspel   een heerlijke lunch met een Latte Machiato. Bij de Bruna twijfelde ik over 3 boeken en dan koop ik even niets, een boek moet mij vinden en niet andersom. De juwelier had prachtige horloges, maar ehhh, ik wil ook nog op vakantie, dus ook dat moet even wachten. Terug bij de auto app ik vrienden, die in Breezand wonen, ik rij door West Friesland en geniet alsof ik op vakantie ben, prachtige weggetjes leuke plekjes, Nederland is zo mooi als je er maar oog voor hebt.

Aangekomen even geknuffeld en fijn bijgepraat met koffie en wat lekkers 🙂 zo dat was echt lekkerrrrrr. Mooie gesprekken volgenden elkaar op van het ene uiterste naar het andere uiterste. Van een mooi boek wat men in elkaar heeft gezet voor een vriend en oud veteraan, die op veteranen dag een lintje kreeg van de Burgemeester. Bijzonder om een voorwoord te lezen waar zoveel mooie waardevolle woorden in stonden, dat ik kippenvel kreeg heen en terug, bijzonder persoon, iemand die bijna dezelfde achternaam heeft.  Ergens werd gevraagd “wat doe je met het eten?” ik? geen idee ik laat op een zaterdag mijn hoofd altijd kantelen. Dus werd ik gevraagd om mee te gaan uit eten. Eten in Heerhugowaard, ok op tijd rijden we weg. Ineens gaan we linksaf…ehhh denk ik nog Heerhugowaard is rechtdoor, veel tijd had ik niet want we rijden een dorp in…ik kende het van naam meer niet, alsof ik zo Engeland ofzo in reed.  http://theirishcottage.nl zit gelijk aan het begin van het dorp of het eind zo je wilt :-). Ik beland in iets wat zich het beste laat beschrijven als een open en eerlijke ruimte, de bar en achter de bar een uitgelezen selectie whisky’s , ik als wijnliefhebster kan me voorstellen dat deze bar bij whisky liefhebbers en – hebsters een fijne plek is. Leuk is dat je zowel in de pub als in het restaurant kunt eten. Wij hadden gereserveerd, dus we mochten plaatsnemen in de hoek, wat later Tafel 20 bleek te zijn. Bij het gaan zitten, knippert het lampje boven de bank, de rest van de verlichting niet, we kijken elkaar aan en krijgen een brok, zo een klein iets, maar ze was het de dierbare vriendin die begin dit jaar de regie in eigen hand nam en haar einde aankondigde. Een bijzonder moment van #vierhetleven moment. Ik ben niet van de hashtags maar deze past bij haar. Nee ik praat niet in de verleden tijd, want in mijn optiek is ze er nog.

We drinken wat en gesprekken blijven bijzonder. Het voorgerecht zo waanzinnig goed en lekker ik had Carpaccio with an Irish Twist , daarna een hoofdgerecht met o.a. buikspek en blackpudding, daarna Chocolate Baileys Panna Cotta. We hebben afgesloten met koffie en voor de niet koffie persoon een late bottle vintage port. Als ik terug denk aan het eten, komt er maar een woord steeds naar boven “hemels” eten.

Wat heb ik genoten van de dag en avond met fijne warme gesprekken, waarbij ik mensen weer verbaasde door zonder haperen ja te zeggen op een feestje ergens in het land. De zaterdag is van mij maar vanaf een uur of 4 ben ik ergens in het schone Drenthe met mensen met wie ik hemelsbreed kan praten, lachen en huilen (als het zo uit zou pakken).

Weer een dag met een gouden randje…Tafel 20 ik ben je dankbaar dat ik/wij aan mocht schuiven, wat zal je genoten hebben van de verhalen, de bediening en de eigenaresse  in een woord Fabeltastich met een goede dosis gezonde humor.

Ik kom graag weer en nee dat dekbed en slapen doet het hem niet, stilliggen is niet mijn sterke kant 😉 dus 1 glas Chardonnay, een glas water en koffie is prima. Het eten verdiend 5 sterren dus ik kom graag nog een keer terug :-).

Share Button
>
Facebook