Hey Erna, we hebben je gemist op je site. Ja ik weet het, daarom even een write over mijn periode na ik ontslag nam bij mijn vorige werkgever.
Er was veel gebeurd, zeker de laatste weken voor ik de beslissing der beslissingen nam. Iemand noemde wat er gebeurd was “Karaktermoord ” een woord wat mij deed denken aan een thriller en “Drogredenen” dat woord moet je zelf maar googelen, mocht je het herkennen, dan kun je of enorm trots zijn dat je het bezigt, of bij jezelf denken wow ik ging of ga echt te ver. Na wat psychologisch leeswerk, werd het me duidelijk dat dit niet iets was van de laatste weken, echter al veel langer gaande was. Ik stond letterlijk zoals ik me de laatste tijd voelde met de rug tegen de muur gezet en een regelrechte schietschijf. Ik vraag me niet eens meer af wat er allemaal met voorbedachte rade is gedaan of wie er zich niet bewust was wat men aan het doen was. Ik heb de touwen met dat verleden doorgesneden door te kiezen voor mezelf en mijn hart te volgen.
MIjn hart weet de weg, ik ben inmiddels een van de mensen die een gesprek begint met : “mag ik beginnen met uw postcode en huisnummer ” en er iets wat het werk fijn maakt. Dat is niet alleen het thuiswerk, wat mij een gevoel van rust gaf, wat enorm wennen was na 13 jaar kantoortuin, nee het zijn de gesprekken die waardevol zijn.
Inmiddels de 2e training gehad voor weer een skill erbij. Een die wat voeten in de aarde had, maar waar ik wederom ervaren heb dat het zoveel anders kan. Dat als het fout gaar je niet afgebrand wordt maar er gekeken wordt hoe je het wel begrijpt en snapt met een “komt goed schatje” mentaliteit.
Wat ik ook heb geleerd over mezelf is dat ik de regie heb over mijn leven en mijn werk, op mijn werk middels coaching en aanwijzingen.
Privé ben al een regisseur pur sang, daarbij volg ik mijn hart, als het nu wat minder uitgaan is om mensen of leuke locaties te bezoeken komt dat mede door het hervinden van een rust in mezelf. Een rust ik mezelf enorm gun. Omdat met de rust de liefde voor lezen langzaam zijn weg vind, het schrijven meerwaarde krijgt. Het uitgaan blijft wel, net als vrienden en vriendschappen. Sommige vriendschappen blijven dat plekje in mijn hart houden, die zijn zo speciaal ❤️, die zijn welkom in mijn huis en geloof me dat is een handjevol.
Wat begon met een woord uit de psychologie heeft een diepe wond achtergelaten, ik heb respect voor eenieder, maar het disrespect voor hen die het bezigen laat ik niet winnen. Langzaam geneest de wond en is mijn leven fijner dan ooit.
Op naar de toekomst wat deze ook gaat brengen…ik ben blij met de beslissing die ik gemaakt heb…Volg je hart, ik doe het sinds 2017 en zo blij met de stappen nu…
Trots..
Terugkijkend op het leven, heeft het me geleerd nooit bang te zijn, ben je bang laat het toe maar laat het niet omslaan in angst.
Heden en verleden geven de toekomst, een deel staat in de sterren een deel is bekend. Het is mijn hart wat de weg wijst, niks meer en niks minder.
Niks gebeurt voor niks alles heeft een reden…
Vandaag ben ik trots op wie ik ben, waar ik vandaan kom en waar mijn toekomst me brengt..
Liefs E.
