Vanmorgen realiseerde ik me dat ik zelden komma´s zit. Nee niet in zinnen maar op het pad van het leven.
Als ik terugkijk op mijn vertrek uit Twente en alle keren dat ik mijn koffers pakte om me ergens anders te settelen, zit er geen komma in maar een punt. Een punt, simpel een rondje beetje vetgedrukt als jet het op papier ziet. Punten hebben zelden een tekening zo ook heeft mijn punt geen tekening, maar wel dezelfde betekenis als een ´deur dicht doen´ een deur die zelden meer geopend wordt, of pas na geruime tijd. Dan volgt er een punt komma, een opening in mijn hart en hoofd, of het dan weer een komma wordt? Dat weet ik zelf soms pas na een verloop van tijd.
De tijd kristalliseert dat uit, vreemd dat dit me nog niet eerder is opgevallen. Dat tijd wonden heelt weet ik al heel lang, misschien is helen niet het juiste woord, maar de scherpe randen gaan eraf en pleisters vergaan op dat smalle stukje na wat herinnert aan dat ene moment.
Na 35 jaar Lelystad heb ik een deur gesloten en ben verhuisd naar Putten. Natuurlijk ben ik wel in Lelystad omdat simpelweg mijn zelfgekozen familie er woont 😊, de zus die ik nooit had en waar ik best blij mee ben. Het delen, elkaar steunen zijn belangrijk voor me.
Gister gebeurde er iets waar ik verder niet op in ga omdat het buiten me staat, echter de persoon die ik graag mag en met wie ik fijne goede gesprekken heb met dito avonden, had slecht nieuws gehad. Met deze persoon heb ik een bijzondere vriendschap. Toch is er na dat ene whatsapp bericht in mij iets veranderd, als er verdriet is , je alleen bent en op een vriendelijk gebaar, immers vrienden steunen elkaar, heel duidelijk een zin begint met ”Nee…”dan raak je mijn hart op een manier die je misschien niet hebt gewild. Echter zoals mijn vader ooit zei : “gedane zaken keren niet om”. Waar ik zo vaak een komma zette want…het is zo fijn en leuk die avonden…realiseer ik me nu dat ik een punt zet.
Waarom? Je mag op mij hart dansen maar als je mijn ziel raakt….dan kan ik niet anders dan een punt zetten.
Vannacht heb ik de punt gezet in mijn droom, er ligt een weg voor me, heel duidelijk een pad wat mijn pad is en van niemand anders….Gek dat sommige dingen zo duidelijk zijn.
Alles heeft een reden, mijn reden `ik kies wederom voor mezelf, mijn eigen geluk en mijn eigen pad.
Zacht trek ik de deur dicht in mijn hart…soms is het beter zo.
Liefs E.