Notice: spl_autoload_register(): Argument #2 ($do_throw) has been ignored, spl_autoload_register() will always throw in /var/www/vhosts/ernaschrijft.nl/httpdocs/wp-content/plugins/google-publisher/ClassAutoloader.php on line 27

Notice: Function _load_textdomain_just_in_time was called incorrectly. Translation loading for the subscribe2 domain was triggered too early. This is usually an indicator for some code in the plugin or theme running too early. Translations should be loaded at the init action or later. Please see Debugging in WordPress for more information. (This message was added in version 6.7.0.) in /var/www/vhosts/ernaschrijft.nl/httpdocs/wp-includes/functions.php on line 6114

Notice: Function _load_textdomain_just_in_time was called incorrectly. Translation loading for the wemail domain was triggered too early. This is usually an indicator for some code in the plugin or theme running too early. Translations should be loaded at the init action or later. Please see Debugging in WordPress for more information. (This message was added in version 6.7.0.) in /var/www/vhosts/ernaschrijft.nl/httpdocs/wp-includes/functions.php on line 6114
Vriendschap – schrijfmomenten

Punt of komma…

Vanmorgen realiseerde ik me dat ik zelden komma´s zit. Nee niet in zinnen maar op het pad van het leven.

Als ik terugkijk op mijn vertrek uit Twente en alle keren dat ik mijn koffers pakte om me ergens anders te settelen, zit er geen komma in maar een punt. Een punt, simpel een rondje beetje vetgedrukt als jet het op papier ziet. Punten hebben zelden een tekening zo ook heeft mijn punt geen tekening, maar wel dezelfde betekenis als een ´deur dicht doen´ een deur die zelden meer geopend wordt, of pas na geruime tijd. Dan volgt er een punt komma, een opening in mijn hart en hoofd, of het dan weer een komma wordt? Dat weet ik zelf soms pas na een verloop van tijd.

De tijd kristalliseert dat uit, vreemd dat dit me nog niet eerder is opgevallen. Dat tijd wonden heelt weet ik al heel lang, misschien is helen niet het juiste woord, maar de scherpe randen gaan eraf en pleisters vergaan op dat smalle stukje na wat herinnert aan dat ene moment.

Na 35 jaar Lelystad heb ik een deur gesloten en ben verhuisd naar Putten. Natuurlijk ben ik wel in Lelystad omdat simpelweg mijn zelfgekozen familie er woont 😊, de zus die ik nooit had en waar ik best blij mee ben. Het delen, elkaar steunen zijn belangrijk voor me.

Gister gebeurde er iets waar ik verder niet op in ga omdat het buiten me staat, echter de persoon die ik graag mag en met wie ik fijne goede gesprekken heb met dito avonden, had slecht nieuws gehad. Met deze persoon heb ik een bijzondere vriendschap. Toch is er na dat ene whatsapp bericht in mij iets veranderd, als er verdriet is , je alleen bent en op een vriendelijk gebaar, immers vrienden steunen elkaar, heel duidelijk een zin begint met ”Nee…”dan raak je mijn hart op een manier die je misschien niet hebt gewild. Echter zoals mijn vader ooit zei : “gedane zaken keren niet om”. Waar ik zo vaak een komma zette want…het is zo fijn en leuk die avonden…realiseer ik me nu dat ik een punt zet.

Waarom? Je mag op mij hart dansen maar als je mijn ziel raakt….dan kan ik niet anders dan een punt zetten.

Vannacht heb ik de punt gezet in mijn droom, er ligt een weg voor me, heel duidelijk een pad wat mijn pad is en van niemand anders….Gek dat sommige dingen zo duidelijk zijn.

Alles heeft een reden, mijn reden `ik kies wederom voor mezelf, mijn eigen geluk en mijn eigen pad.

Zacht trek ik de deur dicht in mijn hart…soms is het beter zo.

Liefs E.

Share Button

Comfortzone…

webfind

En dan besluit je om een nacht te blijven slapen bij vrienden met een boot…de reacties alom waren:

Jij…

Op een boot, jij…

Jee, zou je dat wel doen…

Hoe goed ken je de mensen…

Je kunt niet weg he van een boot…

Ha aan iedereen zou ik willen zeggen: “al het bovenstaande is de mantra die iemand me jaren voor hield ‘Jij, jij kunt dat niet…’ en die zin in alle variaties die het maar mogelijk heeft. Ik heb al lang ontdekt dat ik veel meer kan dan ik ooit voor mogelijk heb gehouden, op alle vlakken. Wat niet impliceert dat ik nooit struikel of een stap terug moet doen om en uit mezelf. Wanneer gaan jullie de zinnen naar mij toe aanpassen? Ik zou het heel erg waarderen dat afschieten heb ik wel gehad, daar ben ik compleet klaar mee. Oh ja en kun je niet tegen de veranderde “ik” en hoe ik in het leven sta, dan is het wellicht tijd om het of uit te spreken of gewoon mij mezelf te laten zijn.

Laten we wel wezen, mijn leven was grotendeels bepaald en nu, nu laat ik niks meer bepalen door anderen alleen door mezelf. Leidraad daarbij is : “voelt het goed, dan is het ok en bij twijfel niet oversteken”.

Ik ging dus een dag naar vrienden met een boot en had uit mezelf gezegd zal ik blijven slapen, immers de dijk naar Enkhuizen in de avond/nacht is even zo goed niet zo fijn. Dus ‘s morgens, dekbed, kussen, pyama grinnn en de rest van alles ingepakt. Lekker op tijd weg, want vlakbij de haven zit een autodealer waar ik even wilde kijken, nee niet kopen iets met ruim boven budget maar zo fantastisch om te kijken.

Even voor 10 uur gebeld ik ben er en rustig over de steiger die door de wind wel schommelde- en ik toch iets had van oops…gelukkig een klein meisje en een kort gesprekje deden me ontspannen. Heerlijk ontspannen dus..auch de boot iets verder van de steiger af, even denken en ook dat ging super. Knuffelen op minder dan 1 meter, koffie en taart, bed opgemaakt en toen …gingen we zomaar naar Rotterdam 🙂 naar de winkel die al zo lang op mijn wensenlijstje stond.

Aldaar aangekomen, gekeken en alles moest even landen in mijn hoofd, de kleuren, de hoeveelheid, de hoogte van hakken en laarzen…en de sfeerimpressie van de winkel. Lastig ik vind/vond nl veel mooi, echter mijn enkels krijsten al van te voren ….niet doen, please…te hoog, te smal enzzz. Ik paste een paar kobaltblauwe pumps prachtig, dus genomen. Ik probeerde waanzinnige sandalen met dito waanzin hakken…helaas daar gingen mijn voeten noch mijn enkels mee akkoord. Dan toch die mooie overknee laarzen in muisgrijs aangepast..ja joh ik, die niet van passen wilde weten, trok nog een keer mijn sneakers uit. Prachtig maar de twijfel ging niet weg…dus niet genomen. Daarna om de hoek een gezamenlijke meeneem lunch genoten op een bankje in de regen met dito wind. Een stukje koopgoot, in corona stijl ingericht met potten gevuld met Lavendel. Terug naar de auto, terug naar de boot.

Lekker gegeten van de take away menukaart van https://hendrickje-stoffels.nl/

Daarna op pad voor een kop koffie bij vrienden in de kop van Noord Holland, lachen en praten is ons allemaal wel toevertrouwd.

Op de boot heerlijk nog even gepraat, wijntje erbij en dan het bed in.

Daar lag ik dan, een luik boven mijn hoofd met uitzicht op de mast, geluiden die nieuw zijn, alle geluiden, klapperende lijnen, klotsend water, de wind alles was anders maar ‘t voelde vertrouwd en veilig. In slaap gevallen als een blok beton, met hier en daar ruzie met te lange benen of een te kort bed grinnnnnzzzz….UItgerust wakker lekker kletsend over van alles en iemand die dacht dat het echt nog maar uur in de ochtend was ;-)…uiteindelijk toch eruit en ontbijt met koffie. Heerlijk dat samen ontbijten af en toe is een kadootje. Daarna afscheid nemen met een knuffel en terug naar huis. De terugrit was alsof ik een korte vakantie had gehad…

UIt mijn comfortzone ja, maar ik ging binnen de grenzen van mijn comfort…dus was het ok ok.

Dank jullie wel M & E en N & S voor de knusheid, de knuffels het lachen…enzzzz.

bovenstaande is een webfind….

Share Button

Vriendschappen gaan voorbij de sterren….

Het is een rare periode, want echt is het nog “maar” 1 jaar geleden dat de achtbanen van de mantelzorgtrein, die allang geen trein meer was, langzamer gingen rijden,  er hier en daar een bak gevaarlijk schommelde. De periode waarvan nu pas het besef binnenkomt waarom vrienden en vriendinnen zich enorm ongerust maakten over en om mij. Het duurde immers al zo lang. En velen weten het moment te benoemen waarop alles niet meer haalbaar is en men dreigt in te storten.

Dankbaar voor alle vriendschappen her en der op het grote www of heel dichtbij, dat zij er voor me waren en nog zijn want dat het een jaar wordt met emoties is mij wel duidelijk.

Iemand zei: “eerst maar eens de 4 seizoenen.”

Een ander zei: “Je gaat nog diverse moeilijke momenten krijgen.”

Iemand zei….het is tijd om vooruit te kijken :-).

Ik neem mee wat me gegeven is door mijn ouders, de liefde en een groot hart, de  kracht en moed van mijn grootouders waarbij “recht je rug en doorgaan” van mijn Oma Diene mij de jaren door heeft geholpen.

Alles van afgelopen jaar ga ik verzamelen om zo tot een boek te komen. Een boek over 23 jaar samenwonen met je ouders, 7 jaar mantelzorgen en hoe overleef je in 1 jaar 5 verhuizingen, 2 crematies…..Rouwen er staat geen tijd voor, de ene keer is het er de andere keer minder.

Ik weet het, niet makkelijk, maar he…al wordt het voor mezelf…het is goed om te schrijven dat woorden hun weg vinden in helende werking van de ziel. Woorden die mij de weg vertellen als een staccato van 1 woord “begin”.

webfind

Share Button

Dag…en hallo..

Soms is er zoveel wat er gebeurt dat mijn body en mind moeite hebben het bij te benen en soms is dat niet nodig, want dingen gebeuren niet voor niks.

2 woorden ..Expect the Unespexted…maakten iets in me los, lange gesprekken volgden zowel op het www als ook aan de telefoon, fijne gesprekken, hemelsbreed over alles, van zaken tot aan het meest emotionele. Jij maakt iets in me los, meer dan ik durfde dromen. Bijzonder ook omdat mijn hart afgesloten leek, ik liet mensen toe, maar niet op dat ene bijzondere plekje. Met de ontmoeting op die vrijdag, bleek wel dat je me vol hebt geraakt…een vat vol emoties ging los leek wel…ik voel me fijn en gelukkig…bijzonder mens welkom in mijn leven…

Gister kwam je, heerlijk je te zien en toch ook wel nerveus, ik had namelijk weer een slecht nieuws bericht gehad..dus Hallo schat ben blij dat je er bent, schoot na een tijdje om in wat er die middag was gebeurt, je ving me op..zorgde dat ik niet viel. Ik liet je de speech

lezen. We kwamen op mijn ouders en ik durfde een foto te delen. Ik hoor je denken durven..ja want foto’s pakken is een dingetje dan zijn ze dichterbij dan ooit.

Hanneke de vriendin van mijn moeder is niet meer, ze is overleden..bijzonder want vorige week zondag heb ik nog samen met haar dubbel gelegen om een witte bloes challenge ergens op het www. Hanneke was zo blij dat het met mij goed ging.

Weet je Hanneke…ik ga je missen want vriendschappen gaan verder dan de sterren…in dat opzicht was vriendschap met jou veel meer dan dat.

Hallo nieuwe liefde en dag…lieve vriendin xx

Er glijden tranen over mijn gezicht…donderdag, sta ik weer op de plek en zal spreken…omdat je zoveel meer was dan een vriendin.

Terwijl ik dit schrijf realiseer ik me dat ik kippenvel heb de hele tijd en weet “men is bij me”…om te steunen.

Ik lief jullie …zoals ik nu in het heden de mensen lief heb die de toegang tot mijn hart hebben gevonden en heb hem lief die de sleutel heeft gevonden naar dat ene plekje wat lang gesloten is….

 

Share Button

Boek>>> Voor de val..


Deprecated: preg_match_all(): Passing null to parameter #2 ($subject) of type string is deprecated in /var/www/vhosts/ernaschrijft.nl/httpdocs/wp-includes/compat.php on line 227

voor de val

Ik ben begonnen met lezen in dit meer dan mooie boek.

Waar de voorkant me deed denken aan de film August Rush, was het boek nog mooier dan ik dacht.

10 Mensen stappen in een vliegtuig, 9 mensen waren ingecheckt alleen de kunstschilder – deze was uitgenodigd door een van de andere passagiers- en had op het allerlaatste moment besloten mee te gaan.

Een crash bepaalt het lot. Het lot van 10 mensen waarvan er 2 overleven. Wat volgt is een fijn stuk lezen, van overleven, ziekenhuis, ondervragingen en waarom zijn er 2 overlevenden waaronder 1 kind. Prachtige beschrijvingen volgen elkaar op. De schilderijen alleen al zijn het waard om te lezen.

De schrijver verteld prachtig, mooie zinnen en pracht verhaal. Er zou meer uitgediept kunnen worden in de vriendschap van de overlevenden, maar blijft de vraag of het dan nog een roman met dat stukje extra van een detective.

Het boek is een aanrader voor wie van een beetje spanning houd.

Ik zelf heb genoten van het boek.

Share Button