Notice: spl_autoload_register(): Argument #2 ($do_throw) has been ignored, spl_autoload_register() will always throw in /var/www/vhosts/ernaschrijft.nl/httpdocs/wp-content/plugins/google-publisher/ClassAutoloader.php on line 27

Notice: Function _load_textdomain_just_in_time was called incorrectly. Translation loading for the subscribe2 domain was triggered too early. This is usually an indicator for some code in the plugin or theme running too early. Translations should be loaded at the init action or later. Please see Debugging in WordPress for more information. (This message was added in version 6.7.0.) in /var/www/vhosts/ernaschrijft.nl/httpdocs/wp-includes/functions.php on line 6114

Notice: Function _load_textdomain_just_in_time was called incorrectly. Translation loading for the wemail domain was triggered too early. This is usually an indicator for some code in the plugin or theme running too early. Translations should be loaded at the init action or later. Please see Debugging in WordPress for more information. (This message was added in version 6.7.0.) in /var/www/vhosts/ernaschrijft.nl/httpdocs/wp-includes/functions.php on line 6114
trots – schrijfmomenten

Gedachten,,,

Aan de erven van .......

Soms nemen je gedachten je mee naar zo een dag uit het verleden. Vandaag was zo een dag, 1 telefoongesprek over post ontvangen van iemand die je dierbaar was en is. Het gesprek haalde iets in me naar boven waarvan ik had gedacht dat ik het allang een plek had gegeven. Niks blijkt minder waar en wat wel een waarheid is, is dat je ingehaald kunt worden door het verleden in het heden.

Twee maal in mijn leven maakte ik het mee.

De eerste keer jaren geleden, we hadden met de familie net de crematie van mijn Oma gehad en waren nog aan het napraten over alles toen de telefoon ging. Een ons welbekende bank, een medewerker aan de lijn, die belde. Hij was op zoek naar Mevr. S. Enigszins verrast zei ik: “waarvoor belt u”.. nou zei de man, we willen mevrouw graag een lening aanbieden. Mijn oma was destijds ruim de 80 gepasseerd , us ik vroeg in mijn naïviteit :”hebt u naar de geboortedatum gekeken”, waarop ik een ontwijkend antwoord kreeg, Dus dan maar hard gezegd: “Ik denk dat mijn Oma dit waanzinnig fijn zou hebben gevonden maar we hebben haar net gecremeerd”. Hierop begon de jongeman te stotteren. Ik heb de hoorn op de haak gelegd. Jazeker, we hadden destijds een toetsentelefoon met een hoorn. Een dag later werd er een bos bloemen bezorgd met een excuusbrief van de bank.

Vandaag nog zo een moment….nog steeds stil dat een zin zoveel emoties en gedachtes teweeg kunnen brengen.

Vandaag zomaar een gesprek, iemand die al de overlijdensakte had gemaild als bewijs om iets sluitend te maken, had nog een keer een brief op de deurmat gekregen. In mijn hoofd herkende ik de stem aan de telefoon, mijn lichaam verstarde en blokkeerde. Alle zeilen bijzetten niemand hoeft te weten wat dit met me doet. Ik geloof dat dat aardig is gelukt.

Even doorbijten tot ik in de auto naar huis rijd, ik neem de afrit en draai linksaf richting het surfstrand. Klik de auto dicht en loop naar de kant…ik kijk naar het water en sta stil bij de woorden: Aan de erven van….2017 , ontving ik die post en nog vele malen dat jaar…Aan de erven van, een paar woordjes die je doen beseffen dat het meer impact heeft dan alleen die woorden. Een tijd, een episode of meerdere decennia en diverse ups en ongelooflijk veel downs…..ze komen niet terug en zullen er nooit meer zijn.

Een zin en ik was terug in de tijd….mijn tranen vonden hun weg…huilen is het ultieme schoonmaakmiddel van je ziel en hart , daarnaast lucht het op…was het dat ene zinnetje. Nee er zat iets meer bij, iets wat ik zo graag uit mijn register wil verbannen maar t lukt soms maar ten dele….Nooit goed genoeg, maar vandaag was ik de betere versie van mezelf in alles wat ik gedaan heb.

Dus naast de emoties ook iets anders….lekker gekookt en deze blog weggezet.

Gedachtes mogen zijn, het zegt iets over jouw….tranen en huilen mag. Ik mag dat van mezelf maar er nooit meer zo in verdrinken als destijds met alle downs…

Liefs E.

Share Button

Al een tijdje niet geschreven…

webfind

Hey Erna, we hebben je gemist op je site. Ja ik weet het, daarom even een write over mijn periode na ik ontslag nam bij mijn vorige werkgever.

Er was veel gebeurd, zeker de laatste weken voor ik de beslissing der beslissingen nam. Iemand noemde wat er gebeurd was “Karaktermoord ” een woord wat mij deed denken aan een thriller en “Drogredenen” dat woord moet je zelf maar googelen, mocht je het herkennen, dan kun je of enorm trots zijn dat je het bezigt, of bij jezelf denken wow ik ging of ga echt te ver. Na wat psychologisch leeswerk, werd het me duidelijk dat dit niet iets was van de laatste weken, echter al veel langer gaande was. Ik stond letterlijk zoals ik me de laatste tijd voelde met de rug tegen de muur gezet en een regelrechte schietschijf. Ik vraag me niet eens meer af wat er allemaal met voorbedachte rade is gedaan of wie er zich niet bewust was wat men aan het doen was. Ik heb de touwen met dat verleden doorgesneden door te kiezen voor mezelf en mijn hart te volgen.

MIjn hart weet de weg, ik ben inmiddels een van de mensen die een gesprek begint met : “mag ik beginnen met uw postcode en huisnummer ” en er iets wat het werk fijn maakt. Dat is niet alleen het thuiswerk, wat mij een gevoel van rust gaf, wat enorm wennen was na 13 jaar kantoortuin, nee het zijn de gesprekken die waardevol zijn.

Inmiddels de 2e training gehad voor weer een skill erbij. Een die wat voeten in de aarde had, maar waar ik wederom ervaren heb dat het zoveel anders kan. Dat als het fout gaar je niet afgebrand wordt maar er gekeken wordt hoe je het wel begrijpt en snapt met een “komt goed schatje” mentaliteit.

Wat ik ook heb geleerd over mezelf is dat ik de regie heb over mijn leven en mijn werk, op mijn werk middels coaching en aanwijzingen.

Privé ben al een regisseur pur sang, daarbij volg ik mijn hart, als het nu wat minder uitgaan is om mensen of leuke locaties te bezoeken komt dat mede door het hervinden van een rust in mezelf. Een rust ik mezelf enorm gun. Omdat met de rust de liefde voor lezen langzaam zijn weg vind, het schrijven meerwaarde krijgt. Het uitgaan blijft wel, net als vrienden en vriendschappen. Sommige vriendschappen blijven dat plekje in mijn hart houden, die zijn zo speciaal ❤️, die zijn welkom in mijn huis en geloof me dat is een handjevol.

Wat begon met een woord uit de psychologie heeft een diepe wond achtergelaten, ik heb respect voor eenieder, maar het disrespect voor hen die het bezigen laat ik niet winnen. Langzaam geneest de wond en is mijn leven fijner dan ooit.

Op naar de toekomst wat deze ook gaat brengen…ik ben blij met de beslissing die ik gemaakt heb…Volg je hart, ik doe het sinds 2017 en zo blij met de stappen nu…

Trots..

Terugkijkend op het leven, heeft het me geleerd nooit bang te zijn, ben je bang laat het toe maar laat het niet omslaan in angst.

Heden en verleden geven de toekomst, een deel staat in de sterren een deel is bekend. Het is mijn hart wat de weg wijst, niks meer en niks minder.

Niks gebeurt voor niks alles heeft een reden…

Vandaag ben ik trots op wie ik ben, waar ik vandaan kom en waar mijn toekomst me brengt..

Liefs E.

Share Button