Rust….

Voor het eerst in ca. 2 jaar vind ik rust, in mezelf en in mijn hoofd. Dat waar ik zelf wellicht het meest bang voor ben geweest is uitgebleven. Waarschijnlijk is dit mede te danken aan de lieve vrienden door het hele land die me steunden op welke manier dan ook. Mijn dank daarvoor 🙂 aan een ieder van jullie.

Waar ik de rust in ervaar, het weer kunnen wandelen in een boek, verdwalen aan de hand van mooie zinnen, de boeken zijn geen bladzijdes met zwarte letters, maar wat ik vroeger al vond …..een boek dat alles heeft laat letters dansen en je kunt ze drinken als wijn. Soms doet een boek dat, je dronken maken van geluk…het boek wat dat me bood was een fijne chicklit “Het geheim van Montmartre” geschreven door :
Donatella Rizzati

Mooie personages, fantastische zinnen en mooie recepten uit de natuur voor een bad, lekkere thee of ter ontspanning van de geest. Daarbij was het mijn all time favo stad die de hoofdrol speelde. Mijn hart, mijn rustpunt zat steevast op een stoel ergens in die stad in een park en zag hoe het verhaal zich openbaarde aan de lezer. Persoonlijk heeft een boek dan dat weergegeven wat ik zocht in een “boek met rustpunt”.

Rust kent vele vormen en met het lezen, opende ook mijn maag zich wat meer en heb ik voor het eerst sinds maart/april 2017 echt gekookt als in aardappels, boerenkool stamppot met Leidse kaas blokjes erdoor :-). Ik zelf hoop dat de rust me nog meer kook dingen gaat brengen, langzaam komen de recepten uit het verleden weer tot leven in de gekrochten van mijn hersens.

Maar waar was ik dan bang voor..instortingsgevaar zoiets maar dank aan uitgaan en het goede uitrusten niet gebeurt…het terugschakelen van de 7e versnelling naar de 5de ging makkelijk niks aan de hand. Easy maar toen dat eenmaal bereikt was….dat terug naar de 3e versnelling daar heb ik lang gehangen. Inmiddels geland op de 2e een fijne versnelling, waar tijd is voor alle hobby’s die ik leuk vind of vond of terug vind in mezelf.

Na alle jaren van “dat kun jij niet” en “dat past niet bij je”……doe ik dingen die ik leuk vind 🙂 om te doen.

Sommige dingen uit het verleden blijven daar deel van uit maken, zo ook het stukje buiten naar binnen brengen met veel humor aan de tafel in het bejaardentehuis waar mam heeft gewoond. Niet zo vaak meer als eerst, maar als ik koffie drink en me zo welkom voel door mensen die bijna nooit iemand zien….dan denk ik die deur mag niet helemaal dicht …nooit…ja misschien ooit wel.

Voor de komende week lees ik het boek “Terug naar Arras”van Andre Buurman. Omdat Arras met zijn verleden een diepe indruk heeft gemaakt, de voorpublicatie die ik las me vasthield.

Een boek per week, zou het een fijn begin zijn van 2019 🙂 als dat lukt kan ik wellicht in deze opschakelen naar 2 boeken per week….rustig aan mijn tempo…ik kan dat :-).

Rust is ….jezelf blij voelen worden door de dingen die je doet zonder dat het enorm veel energie kost. Ik doe het op mijn manier….mijn hart en hoofd weten het ….

Share Button