Tennis …

webfind

 

Zomaar komt het woord “ Tennis”  voorbij. Diverse mensen vragen he Erna “waarom zit jij niet bij tennis..?”

Tennis, bij het woord denk ik nog niet zo zeer aan de sport maar aan mooie mensen, prachtig bruin, rokjes en korte broeken en de daarbij horende even zo mooie bruine benen.

Tevens bracht het woord tennis me terug in de tijd van logeerpartijtjes bij mijn familie in Castricum. Een leuk huis met ruimte dichtbij het strand en veel tennis spelende mensen in de buurt. Ik als paardenmeisje had wel de kracht om een bal te slaan, echter de tennisracket en ik zijn nooit echte vrienden geworden. Ik kan we herinneren dat er een muur stond van garages en dat je daar prima ballen tegen aan kon slaan. Het overbuurmeisje en haar familie zaten wel bij tennis dus inderdaad of ik een keer mee wilde. Verbaasd ben ik mee geweest om te kijken, immers rokjes en blote benen waren toen al niet zo mijn ding- verbaasd over zoveel “deftigheid” in een sport. Geloof me in de paardensport is er ook iets van deftigheid, zeker toen en in de kringen waarin ik me bewoog. Echter tennis en paardensport. Ik zeg zoek de verschillen.

De sport heeft daarin niet stil gestaan. Nog steeds is mijn beeld, ben tennissen, die van flitsende mensen in dito kleding. Misschien is mijn beeld troebel en verdwaasd…maar zolang ik als dame niet in een lange broek mag tennissen..;-) vermoed ik dat in de tenniswereld een toeschouwer blijf met boek en drankje. En niet de beroerdste om te gaan kijken als men dat prettig zou vinden. Natuurlijk heb ik benen en kan ik waarschijnlijk ook wel tennissen, maar om iedereen het advies te geven koop een nieuwe zonnebril, gaat wel heel ver. Immers met rossig haar, sproetjes en witte benen wordt het er niet spannend op ….;-).

Dankbaar dat iemand het woord tennis noemde en ik een stuk in mijn hoofd terugvond van logeren bij oom en tantelief. De onbezorgdheid van mijn jeugd in combi met strand, zon, zee en de vrijheid die ik toen voelde en die als een frisse wind door mijn hoofd waait..

Dank jullie wel voor het woord “tennis”…

Share Button

Kerst enzo

Kerst, een periode van samenzijn en gezelligheid. Alleen deze zin al brengt mij terug naar de tijd dat we als familie gezellig voor de buis zaten, films kijkend die met kerst toch echt super waren. Erbij een zak chips en limonade, heel soms hadden we 7-up en dan iets limonade erin, feest was dat. En dan films, tja we woonden in het Oosten van het land, dus hadden we toen al, Nederland 1 en 2 en Duitsland 1 en 2 en als het helder was nog een Duitse zenden afwisselend NDR of WDR. Dat lag ook wel eens aan de antenne op het dak.

De films die we keken waren super en mooi. Ook voor nu staan deze garant voor fijne uurtjes. Er is echter één ding bij mij veranderd. Ik kijk alleen, want mijn vader van 88 houdt niet van deze films en mijn moeder woont sinds begin dit jaar in een bejaardentehuis.  Verder is veranderd, ik drink een fijne wijn en heb toastjes of stokbrood met Franse kaasjes. Zo is mijn kerstgevoel prima al zal er hier en daar best een traantje over mijn wang glijden.

Toch een terugblik omdat dit mij een minder “alleen gevoel” geeft. Raar is dat wat emoties met je kunnen doen.

Mijn favo films voor de kerst op een rijtje:

White Christmas, prachtige opnames, mooie liedjes een echt Kerst gevoel:

https://youtu.be/7S-IidmcSN8

Sissi een film over de Koningin van Oostenrijk en Keizerin van Hongarije. Prachtig gefilmd door Ernst Marischka. Hoe vaak ik die gezien heb?? Geen idee maar het is en blijft een parel onder de films:

https://youtu.be/fx1KzRpvMe4

Drei hasselnusse für Aschenbrödel. Ik geloof dat Duitsland deze slechts 😉 een paar maal uitzend. Geen idee meer hoe vaak maar meer dan 20x wat iets zegt over de film. Een van oorsprong Tsjechisce film helaas nagesynchroniseerd- een maal heb ik hem gezien en gehoord in de originele versie en die is zo mooi- zucht. Sommige dingen komen niet terug.

Little Women en dan wel die uit 1949. Prachtig mooie beelden en fijn geacteerd door top acteurs uit die tijd.

https://youtu.be/Rs_DnwmfClg

Heidi…ja ze kunnen er duizenden verfilmen maar de film waarin Gustav Knuth, Opa auf’m berg speelt is de voor altijd mooiste uitvoering. Meer over deze memorabele acteur https://de.wikipedia.org/wiki/Gustav_Knuth

https://youtu.be/Q0QuN79My0c

En natuurlijk de mooiste film ooit gemaakt. Ik hou van deze film om zijn kleuren en de kloosteropnames. Julie Andrews maar haar fantastische stem, Christopher Plummer in een pracht rol.

Oh ik hoor jullie denken is er iets van nu?? Ik ga even graven want echt er zijn zoveel mooie films die ik zou willen delen. Waarover ik een boek zou kunnen schrijven 🙂

Maar ook zo een film die ik op alle momenten wel kan kijken is :

https://youtu.be/o80L9U4N8po

 

Share Button

Daten

Hoe vaak ik het niet hoor. Ik heb een date..heel vaak. Soms zijn de verhalen nadien leuk en enthousiast om daarna niks meer te horen en als je ernaar vraagt wordt het weggewuifd.

Daten…ik zoek in mijn hoofd naar die ene hoek, stoffig en duf ligt het daar het woord “Daten”. Daten via de chatsite of een datingsite. Jaren terug was een van de laatste dates. Of ik er nu weer aan zou beginnen? Geen idee ik ben er zeker op dit moment niet mee bezig, nou ja uit nieuwsgierigheid een keer gekeken op tinder gekeken om vervolgens de app gelijk weer te verwijderen.

Terug naar de hoek, jaren terug, een afspraak met een leuke man, zo had hij zichzelf omschreven, ongeveer 1.80 m en een lezer. Dus na enige gesprekken on line afgesproken bij het welbekende Miranda Paviljoen te Amsterdam. Hij zou buiten op me wachten. Blauwe jas en beige broek, 1.80 een blonde haardos. Nou ik keek rond maar zag niemand van ong. 1.80 m met dit kleding. Zucht, van de ene voet op de andere voet. Ja hoor daar kwam iemand aan die voldeed aan de beschrijving van de kleding. Ja de kleding klopte..de rest? Ok de jas/ kort jack was vaalblauw en de broek was grijs. Zo grijs als oude mannenbroeken, je kent ze wel. De duizend in een dozijn broek en dito jasje. Zijn blonde haardos was dus en duidelijk peper/zout en nooit blond geweest, om nog maar te zwijgen over 1.80m..1.65m kwam meer in de buurt. Afijn toch leuke chatgesprekken, dus die koffie kan altijd. Binnen waren er tig tafeltjes maar nee lekker veilig in de hoek. Toen ik ook nog contact kreeg met de naaste buren met kleine kinderen die enthousiast iets kwamen laten zien was het lastig en vervelend. Kinderen waren lastig, vervelend en hoorden niet in een restaurant thuis. What the…verbaasd keek ik hem aan, was dit echt de chatter waarmee ik gepraat had???? Twijfel maar ja hoor praten tot iemand de bestelling op nam. Ik hoorde mezelf zeggen; “voor mij een cappuccino graag”, hij nam een koffie. Gelijk erachteraan werd me duidelijk gemaakt dat mijn cappuccino dure koffie was en of ik altijd parels droeg want dan was ik een dure dame. Nou ja, gelijk aangegeven dat ik prima in staat was om mijn eigen koffie te betalen, dus nog even naar de toilet, met mij op liep een moeizaam lopende oudere dame. Toen ik mezelf in de spiegel zag en mijn blik haar blik ving..lacht ik en gelijktijdig spraken we uit : Die date…dat wordt niks..Geweldig die dame. Met een knipoog bracht ik haar terug naar haar tafel en kreeg commentaar. Dat commentaar heb ik teruggekaatst: “Leer jij maar eerlijk zijn over uiterlijk wat je wilt en wenst, wellicht kom je dan aan een vriendin”. Nooit spijt gehad van dat moment. Stoffig lag het in de hoek, afgestoft en weggegooid in een leuke anekdote uit mijn dating verleden. Nee meer ga ik niet vertellen, noch wat ik zou zoeken. Immers de tijd heeft uitgewezen dat als paden elkaar niet kruizen  een liefde niet bij je hoort.

Nee ik zit er niet mee, maar iemand om gewoon zonder fratsen mee uit eten te gaan, een bioscoopje te doen oid ja dat zou welkom zijn. Liefde ..liefhebben is een andere dimensie een andere weg, een andere uitdaging.

Mensen die me kennen weten wat ik bedoel. Zonder woorden iets met danszen en pippi :-).

cute-wink-smiley

Share Button

Eén zin ….

webfind
webfind

 

Het was echt maar één zin, de zin die me in fracties van seconden terugbracht naar het moment waarop je je moeder werkelijk herinnert als de dag van gisteren. Voor mij was dat het fotomoment met mijn nieuwe lakschoenen en witte gebreide kniekousen. Ja met rokje en al voor de foto .

Een zin van een medebewoonster in het bejaardenhuis waar mijn moeder verblijft. Welke zin vraag je je af? Ik hoor het je denken.

De zin “Ik kan er niet tegen, want ik heb je moeder zo anders gekend”.  Die ene zin, want wat is kennen???

Die zin bracht me dus terug naar toen en langzamer weer naar nu het heden. Waar de eens zo sterke vrouw stond zit nu een lief mens in een rolstoel of stoel. Sterk is ze, alles gaat door op karakter en de kracht die ze nog heeft. Hoe goed ik mijn moeder ken? Heel goed, we delen een huis als 23 jaar, samen met mijn vader. Dus beide ken ik als mijn broekzak.

Ik ze achteruit gaan, de een sneller en anders dan de ander. Ik zie ook wat jij niet ziet, immers wat is een paar weken op een heel leven.

Die ene zin zette de tijd stil in Frankrijk, waar we het samen zo onmetelijk fijn en gezellig hebben gehad. Een tijd waar ik met enige weemoed aan terugdenk en me net bedenk dat ik daar naar toe ga als het kan. Zodra de zorgen over zijn, loop ik nog een keer Memorylane. Samen in gedachten over toen.

Liefs E.

 

Bewaren

Share Button

Transcendente Meditatie

 

Ergens komt het al jaren op mijn pad. Vroeger in mijn jeugd was er een huis langs het spoor, met een grote tuin, waar een bord in de tuin stond met deze tekst. De tekst, de mensen zijn blijven hangen in mijn hoofd. Inmiddels is het een tijdje terug en ik bezocht Vlodrop tijdens een rit van het vakantiehuisje waar ik toen verbleef. Ik wist dat de Maharishi daar zijn thuis haven had. Het was immers jaren terug ook tv geweest. Wat ik niet wist was de weg er naar toe. Die is redelijk uniek te noemen. In het dorp neem je de weg naar het Station Vlodrop. Jawel er was vroeger een Station. Toen ik er langs reed was er een prachtig restaurant in gehuisvest. (Of dat nu nog is???). Een stuk doorrijdend door een prachtige omgeving kwam ik aan bij een groot ijzeren toegangshek wat wijd open stond. Een prachtige laan volgde naar…ja naar wat. Een prachtig gebouw doemde op voor ons. Een beetje vervallen en daarvoor een beveiliging en dito hefboom. Er was een groot congres, maar we mochten wel in het bos wandelen bij het “ meertje”. Het was er super rustig, vredig bijna. Tot we een stukje geschiedenis hoorden over het grote gebouw wat naast de Maharishi tempel stond/staat

https://nl.wikipedia.org/wiki/Kolleg_St._Ludwig

Een brok geschiedenis. Stil werden we er van.

Maar terug naar de Maharishi, het bos, de mensen en vooral mijn beleving. Tijdens de wandeling kwamen we dames tegen in lange witte gewaden. Nu weet ik niet of de kleuren van kleding bepalend zijn bij Maharishi, zoals bijvoorbeeld bij de Hare Krishna wel het geval is, maar de gewaden waren mooi en over de dames kan ik zeggen dat ze vriendelijk waren maar zo ongelooflijk doorzichtig en fragiel dat ik mezelf vaak heb afgevraagd: “ Is het een gezond leven, zoals zij het leven beleven”. Hierop moet ik het antwoord schuldig blijven want meer dan hallo zeiden de dames niet. Wel blijft me bezighouden het meditatie gebied. Op mijn Facebook trof ik dan ook een item aan over een info avond bij mij om de hoek in het Sidha dorp, een deel van Lelystad waar meditatie hoog in het vaandel staat. Waar je kunt gaan wonen mits je mediteert heb ik begrepen.

Aangezien er velen deze “ cursus” volgen of gevolgd hebben, word ik toch wel benieuwd naar een meditatie manier die zelfs gebezigd wordt bij o.a. de prestigieuze Harvard University. Vooral het waarom je 2 x per dag 20 minuten zou moeten mediteren. Immers hoe vaak zet ik mijn hoofd stil als ik even voor me uit staar? Is dat ook mediteren? Vraag ik me dan af.

Mediteren betekend, volgens het grote internet en google, in grote lijnen wordt daar overal hetzelfde over gezegd: “bespiegelen, overpeinzen, bezinnen en in contemplatieve overdenkingen verzonken zijn”. Overpeinzen doe ik wel, wie niet, de dag, het gebeuren op het werk, of is dat nu net wat ze niet bedoelen??

Daarom ga ik maar eens naar een informatie avond om even aan te horen “ zonder verplichtingen” hoop ik want als er iets is waar ik een enorme hekel aan heb is opdringerig gedrag van mensen die zeggen wat ik moet doen of moet gaan doen.

De regie over je eigen leven heb je namelijk zelf in de hand! En zolang ik het zelf kan bepalen zal ik dat dan ook doen.

Mocht iemand van jullie ervaringen hebben met TM Meditatie, deel het even met me. Dat kan in een reactie of anders via het mail icoontje.

Liefs E.

Share Button