Mijn eerste vakantie (deel 1)

Huhh…je eerste vakantie??? Hoezo en waarom?? In deze tijd mens het is koud hé…in maart.

Ja juist in deze tijd wilde ik op vakantie. Gewoon 1 week weg, rust, relax, ontspan geen krijsende kinderen op een park.  En mijn eerste vakantie dat klopt, de laatste 7 jaar waren mijn vakantie dagen gevuld met zorgen om zorg, zorgen voor zorg en hoe hield ik alle ballen in de lucht…( achteraf vraag ik me dat wel af).

In de week van 23 tot 30 maart had ik een week vakantie gepland, de week waarin mijn vader vorig jaar overleed. ‘t Was nogal een ding, waar ging ik heen en vooral wat wilde ik zelf. Een week rust een stukje memorylane en doen wat ik gemist had, overal tijd voor nemen, lezen, winkelen en vooral een andere omgeving want als er tranen zouden komen was dat goed.

De eerste week vakantie dus vakantie dagen waarvoor ze bedoeld zijn opgenomen, auto ingepakt en rustig richting Brabant. Lunchen bij een restaurant onderweg, was leuk lekker en gezellig. Aangekomen bij https://www.landal.nl/parken/duc-de-brabant

kon ik de sleutel ophalen voor de blokhut / lodge home geschikt voor 2 personen. Binnen gekomen stond ik even trillend op mijn benen…23 jaar samen met je ouders op vakantie en dan alleen is een dingetje.  Ok, even alle kranen laten stromen, de senseo door laten lopen, spullen uitpakken, plantje op tafel, boeken en tijdschriften. Ik maak een kop senseo koffie en staar voor me uit…vakantie..ik moet er even aan wennen.

‘s Avonds reserveer ik een tafeltje in het restaurant, immers je kunt niet weten of het druk is of niet. Ik krijg een tafel tegen over de open haard. De haard is dus mijn tafelgenoot voor die avond. Hij is knus, geeft warmte en nee hij heeft me niet aangeraakt…saai hij praatte ook niet maar inwendig moest ik grinniken.

Wat eet ik, stokbrood vooraf en een portje. Helaas is het stokbrood erg hard en de hoeveelheid veel. Vreemd anno 2018 kun je nog steeds niet voor 1 persoon iets bestellen 🙂 niet getreurd, wat ik niet eet is jammer dan.  Overal is het eten goed, het is knus en gezellig. Ja minpuntjes ook maar ach ‘t is vakantie :-).

Heerlijk languit op bed, tv aan, cola/malibu en laptop open om wel “bij de wereld te zijn”. Het is rustig en fijn. Ik ga me zo vermaken.

Zaterdag naar Breda, winkelen, zo leuk overal kijken niks moeten heerlijk. Ik beland bij  https://www.iciparisxl.nl/  

voor een dagcrème en een nieuwe parfum. Wat wonderwel lukt. Twilly ‘d Hermes mijn nieuwe geur, fris en verfrissend, net wat ik zocht :-).

Zondag, wakker worden met koffie staan op de veranda, de vogeltjes fluiten, het is mooi weer ( voor Hollandse begrippen). Ik besluit naar de Abdij van Postel te gaan. http://www.abdijpostel.be/contact.php

Auto geparkeerd en rustig aan lopend naar het eerste restaurantje, waar ik binnenstap in een bizar gebeuren, van kroonluchter tot modern, van modern naar Marokkaanse lampen, naar ouderwets paarse stoelen en een geweldige bediening en dito sfeer. Ik drink koffie maak een praatje over het weer en vervolg mijn weg.

De abdij, bijzonder groot en mooi, weer fluitende vogels, ze vallen me echt op dit keer, het maakt blij en een gevoel van weemoed van emoties overvalt me. De kerk is schijnbaar net uit, mensen lopen met maretakken richting hun auto’s, sommigen blijven praten. Het is een gekke dag mijn hoofd en hart smelten samen en emoties jubelen om voorrang in mijn lichaam.

Langzaam druk ik de klinkt van de kapel naar beneden, loop zacht naar binnen, kijk naar het gebrandschilderde raam, het altaar ervoor en dan stromen de tranen over mijn wangen. De kerk de stilte de storm in me, rouw die geen schijn van kans had het afgelopen jaar, alles kwam samen in de kerk van de abdij.  Ik loop naar het deel waar je een kaars aan kunt steken, dit lukt met trillende handen en tranen die blijven stromen. Ik neem plaats op een stoel en denk , herdenk de momenten van liefhebben, van het afscheid van mijn ouders, zwaar ja maar zo mooi dat rouwen kan op zo’n plek ook als je niet gelooft in een god. Ik voelde me thuis warm en opgevangen. De liefde voor kerken was iets wat mam en ik deelden. Ik koester dat gevoel.

Terug  naar het huisje en lekker uitrusten. Moe van alle emoties val ik dan ook als een blok in slaap.

 

 

 

 

 

 

Share Button